Omwentelingen !
Het is al weer een tijdje geleden dat we met dit onderwerp bezig waren.
Vandaag gaan we onderzoeken of we aan kunnen tonen, aan kunnen wijzen, dat er omwentelingen zijn geweest.
Als extra, gaan we eens kijken wat wij, nu, eraan en ermee kunnen doen.
Laten we eerst met dat laatste beginnen.
Dus, net als vorige keer, kunnen jullie weer groepjes vormen van vier personen en starten maar, ik ben natuurlijk benieuwd naar jullie resultaten.
En, ook net als vorige keer krijgen jullie hiervoor weer twee uur.
Al gauw kwamen de eerste vragen.
— Meester gaat het ook over het nu ?
— Ja Liv en dit geldt ook voor iedereen: het gaat over NU, dus niet allerlei andere tijden erbij halen, dat komt pas in het tweede deel van de les.
Net zoals gisteren was het weer een gezellige boel, veel discussies, enthousiast en met veel diepgang.
En zoals gisteren liep ik ook weer rond, haalde boeken en cappuccino en beantwoordde vele vragen.
Het leven van een docent lijkt het ene moment op een echte docent en het volgende moment ben je pakjes (boeken) aan het bezorgen.
Maar het blijft een uitdaging.
— Meester ?
— Ja Ragnar, wat is er ?
— Is het ook belangrijk om te weten wat wij ermee kunnen doen, wat onze invloed is ?
— Ragnar, je zegt het, alles wat jullie zelf belangrijk vinden neem je mee.
— Meester, is het ook toegestaan om tegengestelde meningen mee te nemen.
— Ja natuurlijk Vanja, die kunnen zelfs heel belangrijk zijn.
Het gaat goed met de leerlingen van de klas.
Ze laten niet over zich lopen en zijn veel minder toegankelijk voor de communicatie methoden zoals lobbyisten die gebruiken.
Ik ben blij met dat resultaat.
Ook laten ze zich minder snel overtuigen door allerlei materiele aanbiedingen en beloftes.
Ze zijn gewoon zichzelf, beseffen dat ook en houden in verschillende situaties hun rug recht.
Heel anders dan veel politici van ons land en de Unie, die maar al te graag met de “BIG …..” meeliften.
In de klas begon het wat rumoeriger te worden.
Het leek er op dat een deel van de groepen hun werk al klaar hadden en zaten te popelen om het te presenteren.
— Hoe is het met iedereen ? Een beetje gelukt ?
Er kwam een reactie die varieerde van een beetje gemompel van degenen die nog niet klaar waren, tot een wat duidelijker hoorbare reactie van diegenen die wel klaar waren.
Ik besloot ze nog een paar minuten te geven en het duurde dan ook niet lang tot iedereen zover was.
— Zijn jullie er een beetje uitgekomen ?
— Ja, het lukt wel aardig kwam er van Olaf, veel is beschreven in de media en veel deskundigen geven ook vaak hun mening en natuurlijk hebben we ook onze regering.
De anderen van de groep waren het daarmee helemaal eens dus we konden beginnen.
— Anneli, wat hebben jullie voor resultaten ?
— Meester, wij hebben ons sterk gefocussed op dat wat de overheid doet, zij maken per slot van rekening gebruik van uitstekende deskundigen.
— Wij staan dan ook sterk achter het standpunt van de overheid dat de CO2 reductie uiterst noodzakelijk is.
— Daarbij hebben we dus ook gezocht naar oplossingen om dat optimaal te laten gebeuren.
— Prima, goed gedaan !
— En, Lars, waarmee zijn jullie gekomen ?
— Ja meester, wij zien duidelijk dat de stikstof voor een enorm probleem zorgt.
— Eigenlijk wordt dat voor een groot deel veroorzaakt door de landbouw maar ook de bouw van huizen doet daar aan mee.
— Dus belangrijk is dat deze zaken sterk aan wetgeving moeten worden gekoppeld zodat er een echte reductie optreedt.
— Als we dat niet doen dan gaat de opwarming gewoon door.
— Oké Lars, uitstekend
Ook deze groep was weer helemaal tevreden.
Zo ging het weer door totdat Nea aan het woord kwam.
— Meester, wij zijn gaan zoeken maar kwamen er niet uit.
— Er zijn deskundigen die denken dat de CO2 de oorzaak is van allerlei ongemakken, maar er zijn ook deskundigen die het tegengestelde beweren, wat kunnen wij daarmee ?
— Wij kwamen daar niet uit.
— En mogelijk geldt dat ook voor de stikstof en misschien nog veel meer andere zaken.
— Goed gedaan Nea.
Deze groep was ook weer blij, maar toch niet helemaal, want ze kwamen er niet uit.
Toen iedereen was geweest met soms zeer verschillende meningen , besloot ik het woord te nemen.
— Ik ga jullie wat vertellen, let goed op.
— Wij leven in een universum waarin gigantische en onvoorstelbare krachten de hoofdrol spelen.
— In dat universum leven wij op een klein planeetje, zo klein dat die in het universum nauwelijks terug te vinden is.
— En, in en op dat planeetje, vinden enorme verschijnselen plaats waar wij, als mens, totaal geen invloed op hebben zoals aardbevingen, golfstromen, vulkaanuitbarstingen enzovoort.
— Maar dat niet alleen, wij leven op een dun schilletje dat drijft op een, voor ons, gigantische kern die zo extreem heet is dat het volkomen vloeibaar is.
— Dus eigenlijk drijven we met zijn allen op een dun schilletje in een zee van hete vloeibare en levensgevaarlijke soep.
De kinderen zaten ademloos te luisteren, dat verhaal over de realiteit, hoor je niet zo vaak.
— Dat schilletje ondervindt een enorme invloed van al die hemellichamen in onze omgeving door de aantrekkingskrachten.
— Een deel van het schilletje bevat water, ongeveer twee-derde deel, de rest is land.
— En ook dat land en het water wordt beheerst door voor ons enorme krachten, denk aan golfstromen, aardbevingen maar ook eb en vloed.
De kinderen genoten.
— Nu zijn er mensen, vaak ook politici, die wollige verhalen houden over onze footprint en die willen ze beheersen, beter gezegd, zij willen dat wij dat doen.
— En zonder de mogelijke effecten daadwerkelijk te onderzoeken stellen ze allerlei maatregelen voor en het merkwaardige is dat veel mensen dat klakkeloos accepteren.
— Dit is ook een effect van de professionele lobby en de belangen van de verschillende grote ego’s.
De kinderen glunderden.
Meestal hoorden ze een standaard verhaal via de media dat eigenlijk altijd hetzelfde was zonder enige bewijsvoering.
— Dus, nu vraag ik aan jullie, waar begin je dan mee ?
— Met het bepalen van het doel !
— En daarna ?
— Bepalen welke onderdelen bij kunnen dragen, vooral de belangrijksten !
— En daarna ?
— Meten hoeveel elk onderdeel kan bijdragen aan het totaal !
— Dus als je naar onze “footprint” kijkt wat moet je dan nog meer doen ?
— Naar de “footprint” van alle andere factoren kijken.
— Jullie doen het fantastisch, ik stel voor dat we in de volgende les daarmee verder gaan.
— Misschien kunnen jullie thuis nog wat verder kijken.
— Tot morgen allemaal.
Geef een reactie