Evolutie  (4)

Goedemorgen !

De docent op school begon altijd heel gemoedelijk met het vragen van wat de kinderen gedaan hadden, welke ervaringen en wat leuk of niet leuk was.
Zij waren altijd even enthousiast en dat had ook een enorm positief effect op het leerproces.
Daarmee kwam ook goed naar voren wanneer bepaalde kinderen in een wat moeilijkere fase waren en kon snel hulp worden geboden.
Dit gebeurde dan vooral niet te opvallend omdat kinderen daarmee een stigma zouden kunnen krijgen.
Ook werden de sociale aspecten goed getraind en hier en daar wat bijgeschaafd.

Vandaag ging het weer over de kennis omtrent gebeurtenissen die een ingrijpende omwenteling konden veroorzaken.
In kleine groepjes gingen de kinderen onderzoeken hoeveel en waar kennis aanwezig was en wat daaruit naar voren kwam.
Het werd weer een gezellige toestand.
In al die groepjes werd een onderwerp gekozen waarover ze zouden overleggen en zoeken naar wat boeken en deskundigen daarover vertelden en natuurlijk ook wat ze er zelf van vonden.
Dit zou vast tot goede resultaten leiden.

Ik praat wel regelmatig over kinderen maar daarbij moet wel gedacht worden aan jonge mensen van pakweg een jaar of achttien.
Maar, met mijn leeftijd zie je hen gewoon als kinderen.

Ik liep wat rond en hoorde de soms heftige discussies.
Voorzichtig maande ik ze dan tot wat rust als de gesprekken te veel uit de hand dreigden te lopen.

— Meester, is het de bedoeling om de huidige tijd mee te nemen ?
— Lars, als jullie dat als groep willen onderzoeken dan is dat natuurlijk prima, ik ben benieuwd.

— Meester, zijn grafieken ook onderdeel van het onderzoek.
— Ja Vanja, zodra jullie dat van toepassing vinden kun je het gaan gebruiken.

Het was duidelijk een ingewikkeld proces en beslist ook niet voor de hand liggend.

Zo ging het ongeveer twee uur lang door.
Ik hield me bezig met antwoord geven op vragen, een ander moment moest ik boeken gaan halen uit de schoolbibliotheek.
Als het even kon nam ik ook wel een cappuccino.
Datzelfde deden ook de kinderen.
Kortom, het was een heel gedoe.

Toen er nog een half uur over was gaf ik aan dat ze zich konden gaan concentreren op de meest belangrijke aspecten.
Sommigen staken als het ware hun handen in de lucht om aan te geven dat ze nog lang niet klaar waren, daar heb ik altijd ruimte voor, zo strak is mijn tijdschema nu ook weer niet.

Het ging heerlijk door en na nog ruim een half uur waren de groepen klaar en kon de inventarisatie beginnen.

De eerste groep ging van start.
— We hebben het onderwerp “ijstijd” genomen.
— Er is veel bekend over deze vorm van mogelijke omwenteling.
— In de aard-historie kunnen we vrij nauwkeurig bepalen hoe deze ijstijden functioneren, om welke perioden het gaat en wat de lengte ervan was.
— Ook zien we een vrij regelmatige herhaling.
Tijdens het verhaal lieten ze allerlei cijfers, plaatjes en grafieken zien en de wijsheden van de hedendaagse specialisten op dat gebied.
Iedereen vond het een prachtig en leerzaam verhaal en de duimen gingen omhoog.

De volgende groep hield een verhaal over de zonnewarmte en instraling.
— Wij hebben dit onderwerp genomen omdat eigenlijk, zonder de zon, leven op aarde onmogelijk is als die dan nog bestaat.
— De deskundigen volgen de zon met alle eigenschappen al vele jaren en ontdekten patronen in de perioden van grotere en minder intense straling.
Ook die hadden duidelijk meetbare en registreerbare effecten op onze wereld.
Weer was iedereen even vrolijk en ook zij kregen dus de complimentjes die ze verdienden.

Groep drie vond dat de aarde een enorme invloed onderging van de grote stromingen in de zeeën zoals de grote golfstroom in de Atlantische oceaan
— Wij keken daarnaar omdat wij dachten dat het mogelijk een onderschat element is.
Liv begon meteen met veel enthousiasme te spreken.
— Die gigantische golfstroom is onderdeel van een enorm complex van stromingen die ontstaan door onze draaiende aarde en alle hemellichamen om ons heen.
— Zij lijken vaak een vrij stabiel patroon te hebben in hun bewegingen maar niets is minder waar.
— De leguanen op de Galapagos kunnen daarover meepraten, om de drie tot zeven jaar verandert de golfstroom bij hen van richting en dan is er tijdelijk voedselschaarste.
— Eigenlijk is er daar dan dus sprake van een mini-omwenteling.
Ook over deze voordracht was iedereen natuurlijk weer vol lof.

Ook de andere groepen brachten hun prachtige voordrachten en werden beloond met de aandacht en applaus van hun collectieve klasgenoten.
Al die groepen hadden daar enorm veel aandacht aan besteed, boeken geraadpleegd, de mening van deskundigen gelezen en zelf hun mening gevormd.
Tijdens de presentaties hadden ze allemaal gebruik gemaakt van onze bekende audiovisuele hulpmiddelen.
Het was prima gelukt.
Er ontbrak echter nog wel wat.
Ik nam het woord en bedankte hen eerst allemaal en daarna begon ik met de toelichting en afsluiting van deze les.

— Beste studenten ……. Toppers !
Ze keken vol spanning naar me en glommen.
— Ik heb dit allemaal gezien en gehoord en ik heb de indruk dat jullie allemaal gekozen hebben voor de richting waar jullie het sterkste zijn en/of wat jullie , ieder afzonderlijk, het meeste boeit, goed zo, ga zo door.
— Nu een vraag, en denk er samen goed over na, even maar.
— De vraag is: Is het mogelijk om te voorspellen wat, wanneer en waar iets optreedt ?
Denk goed na.

Er klonk geroezemoes, soms een beetje feller maar het bleef binnen mijn perken.

— Wie mag ik vragen ?

Vanja stak haar hand op.
— Ja, zeg het maar.
— Meester, wij denken dat we wel kunnen bedenken wat, en voor een aantal onderwerpen ook waar het zal optreden, alleen het wanneer is erg moeilijk.
Dat hebben jullie prima onder woorden gebracht.
En in jullie presentaties was dat eigenlijk ook aanwezig.
Het WANNEER is altijd de grote vraag.
Er zijn deskundigen die menen het te kunnen voorspellen met behulp van ingewikkelde grafieken en berekeningen maar die zijn allemaal gebaseerd op aannames.
Kijk naar die golfstromen bij de Galapagos.
Niemand is in staat om die gebeurtenis, die maar een klein deel van onze totale aarde uitmaakt, met enige precisie te voorspellen.
Maar dit, deze golfstroom is een van de vele factoren die bepalen hoe het klimaat er over een aantal jaren uitziet.
Dus wij maken berekeningen op basis van veronderstellingen.

Voor iedereen was dit nu wel heel duidelijk.
Één meteoor, één flinke vulkaan uitbarsting, de zon die een paar graadjes koelt of extra warmt enzovoorts, en ons klimaat ziet er heel anders uit en kan daar vele jaren, of permanent, de gevolgen van ondervinden.

Wel is duidelijk, alles wat wij doen heeft ook invloed.
Eigenlijk is het beste wat wij doen kunnen om onze planeet in stand te houden, gewoon onze eigen rommel opruimen, samenwerken in plaats van elkaar tegenwerken, en iedereen een plekje gunnen en mogelijk maken.

Ook ik kreeg applaus van de KINDEREN.