Bedankt.
Hiermee wil ik iedereen bedanken voor de bijdragen die zij geleverd hebben aan de totstandkoming van dit boek
Mijn kleinzoon Michael heb ik gevraagd om mijn verhaal door te lezen en daar waar nodig correcties aan te brengen of commentaar te geven. Met zijn kennis van de Nederlandse taal en de economie heeft hij dat voortreffelijk gedaan. Daardoor is het boek ook veel leesbaarder geworden.
Ieder die iets wil creëren weet hoe belangrijk het is mensen om je heen te hebben die je steunen.
Verantwoording.
Misschien denkt de oplettende lezer iets te herkennen, maar ik moet hier heel duidelijk en stellig zijn.
Het is fictief. Het kan overal of nergens gebeurd zijn.
Het gaat over onderwerpen waaronder politieke, sociale, financiële en technologische.
Dit boek beschrijft een fictie, het is niet en het was niet de werkelijkheid.
Ook gelijkenissen met personen, situaties, plaatsen en organisaties zijn beslist toevallig.
Dat wat hier beschreven is komt nagenoeg uitsluitend voort uit de fantasie van de schrijver.
Voorwoord.
Het is een prachtige dag in augustus 2022.
Vanochtend, na een lange meeting, heb ik eerst buiten een rondje gelopen om wat frisse lucht op te snuiven en bij te komen.
Vergaderingen zijn voor mij een noodzakelijk kwaad en beslist niet mijn hobby.
Toch besef ik eens te meer dat zonder dit soort verplichte activiteiten een organisatie niet kan functioneren.
Een flink aantal hobbels is genomen om tot een goede uitvoering van het project te komen.
Vanmiddag nog de administratieve behandeling in gang zetten, mijn medewerkers instrueren en daarna neem ik vrijaf om te oefenen voor de marathon.
Als ik thuiskom dan eindelijk rust.
Een lekker dinertje, vervolgens mijn luie stoel en dit prachtige boek.
Mijn dag kan niet meer stuk.
Inleiding.
Het leven aan de top is niet eenvoudig.
Er gaat geen dag voorbij of er moeten moeilijke beslissingen worden genomen.
Dat wil niet zeggen dat er hard gewerkt wordt maar anders.
In dit boek gaat het over een aantal mensen in verschillende bedrijven en situaties die er, ieder voor zich, het beste van willen maken.
De een vindt dat doel in geld of macht, de ander in een goed functionerend bedrijf en weer een ander in gelukkig zijn.
Al die mensen hebben met elkaar te maken en vormen samen de maatschappij.
Soms stellen mensen ook hun doelen bij naar aanleiding van contacten, gesprekken of conflicten.
Het blijft een merkwaardig gebeuren dat soms een beetje naar links en dan weer naar rechts gaat.
Ook maken deze mensen duidelijk dat voor elke uitdaging een oplossing bestaat, soms door overleg, soms met een beetje geweld en een ander moment door simpelweg weigeren.
Het blijft een merkwaardig gebeuren!
Rudi komt thuis.
De grote glanzende donkerrode jaguar rijdt soepel door de prachtige Rabbit Lane in Washingtown.
Een mooie weg, ontworpen met royale elegante bochten en met fraai aangelegde grote tuinen waardoor de luxe huizen nauwelijks zichtbaar zijn.
De computers die het landgoed beveiligen hebben de jaguar al waargenomen en openen de toegangshekken.
Zonder enig oponthoud kan het voertuig daardoor de laan naar het woonhuis op rijden.
Meteen daarna worden de hekken weer met een zacht gezoem gesloten.
Ook de oprijlaan slingert door de tuin om het zicht vanaf Rabbit Lane zo goed mogelijk te beperken.
Na ongeveer 500 meter wordt het statige woonhuis bereikt.
De chauffeur stopt voor de trappen, stapt uit en loopt naar de andere kant van de auto om de deur voor zijn passagier te openen.
Dit doet hij met alle egards en de passagier, van middelbare leeftijd, stapt uit met een zekere statigheid; zich duidelijk bewust van zijn importantie.
Bovenaan de trap is inmiddels ook de majestueuze deur opengegaan en staat een vrouw te wachten.
De passagier knikt minzaam naar de chauffeur en loopt zelfbewust naar boven.
Daar zegt hij iets tegen de nog jonge vrouw en verdwijnt naar binnen.
De chauffeur stapt weer in de auto en brengt deze weg.
Binnen loopt Rudi meteen door naar zijn kantoor om gedurende een kwartiertje de binnengekomen relevante mails en post door te nemen.
Zijn assistente, Vreni Schwegler, heeft het weer goed gedaan en uitsluitend de belangrijke en zinvolle stukken voor hem overgelaten.
Hij werpt nog even een blik op zijn agenda voordat hij zich klaarmaakt voor het diner.
Donderdag gaat hij naar een goede collega om haar te helpen de financiën een beetje beter te regelen en haar enkele belangrijke aanwijzingen te geven.
Nu, op naar het diner!
Research chemie.
Het laboratorium, ICR – LLC, is een zelfstandig bedrijf en doet (contract) research voor veel bedrijven.
Tjark Möller zwaait hier op zijn eigen zeer deskundige wijze de scepter.
Zoals elke dag lijkt het erg rustig in het laboratorium maar schijn bedriegt.
De ruimte is groot en bijna geheel gevuld met de, voor een buitenstaander, meest merkwaardige instrumenten.
Al die apparaten doen in alle rust hun werk.
Af en toe komt er iets uit het ene apparaat en gaat het volautomatisch naar een van de andere.
Zo werkt het dag in dag uit, nacht in nacht uit.
Naast het (uitgebreide) laboratorium is een grote ruimte met de bekende computer apparatuur waarop een aantal laboratorium medewerkers hard aan het werk zijn.
Af en toe staat iemand op, loopt naar het laboratorium, drukt daar een paar knoppen in op een van de vele instrumenten, kijkt door wat vensters, inspecteert enkele meters en komt weer naar binnen om het werk op de computer voort te zetten.
Het creëren van een nieuwe chemische verbinding vereist een grote deskundigheid en soms erg veel geduld.
Vandaag is het spannend.
Als alles volgens plan verloopt dan komt uit één van die vele apparaten straks de chemische stof 16X-GRO-13JG waarmee het bedrijf weer een volgende fase in kan gaan.
Een aantal managers komt binnen, kennelijk door signalen dat er iets bijzonders gaat gebeuren.
Iedereen kijkt nu door de laboratorium ramen naar een zeer zichtbaar opgestelde fles of vaas die door middel van een bos slangen verbonden is met een aantal apparaten.
Het duurt lang, wachten duurt altijd te lang, maar opeens komt uit een van de slangen een klein beetje vieze groene drab en al snel komt er meer.
Iedereen kijkt met een beetje ingehouden afgrijzen naar het spul maar de laboranten geven geen krimp.
Geleidelijk stroomt meer van dat merkwaardige goedje uit de slang en na een kwartiertje, als de fles ongeveer voor een kwart gevuld is, valt de laatste druppel uit het slangetje.
Een van de laboranten vertelt dat deze stof nog niet het eindproduct is maar dat er nog één stap volgt; oxidatie, wat je, in eenvoudige taal, kunt vergelijken met het roesten van ijzer.
Uit een ander slangetje komt nu een schitterende oranje vloeistof.
Veel van de aanwezigen beginnen foto’s te nemen, met hun telefoontjes, van deze laatste stap naar het zo gewenste eindproduct.
Meer vloeistof wordt toegevoegd.
Er gebeurt iets.
Het lijkt of de inhoud van de fles gaat koken, of het niveau van de drab hoger komt.
Nee, nee, het vloeistof niveau stijgt niet het lijkt, lijkt …. of de fles in elkaar zakt. …… ja, de fles zakt inderdaad in elkaar. ….. de vloeistof loopt nu al rondom de fles. ….. de fles zakt verder. ….. de fles kantelt en verdwijnt geleidelijk in de drab.
Het lijkt wel of de fles oplost in de drab.
De toekijkende managers worden zenuwachtig, weten niet wat ze moeten doen. Snel weggaan? Misschien wordt het gevaarlijk!
Veel stoom of rook ontstaat nu.
Het proces is niet langer zichtbaar.
De ventilatoren in het laboratorium werken op volle kracht.
Geleidelijk aan wordt het zicht weer beter en verschijnen de contouren van een grote schaal.
En daarin …… een wit poeder.
Veel verbaasde gezichten.
Manager van het laboratorium Tjark Möller neemt nu het woord.
Vandaag is een bijzondere dag en deze dag willen we niet zomaar voorbij laten gaan.
De chemische samenstelling 16X-GRO-13JG hebben we gevonden maar om het wat meer in de herinnering te laten beklijven hebben we een kleine presentatie gegeven.
De fles was van suiker, prachtig gemaakt en net echt.
De eerste vloeistof was op oliebasis en we hebben zorgvuldig naar al uw gezichten gekeken …… prachtig.
De tweede vloeistof was mooi gekleurd warm water waaraan ook een stofje toegevoegd was om het flink te laten dampen en borrelen.
Een beetje zorgvuldig geplande toneelrook deed wonderen.
Snel is daarna de drab verwijderd en de schaal met ons nieuwe product neergezet.
Ik hoop dat u hiervan genoten heeft en we vol vertrouwen met ons product de volgende fase in kunnen gaan.
Iedereen bedankt.
Tjark sluit de presentatie af met de mededeling dat bij de uitgang voor allen een presentje klaar staat.
Er werd toch nog lang over nagepraat.
Interne IPA meeting.
Het belooft weer een inspannende vergadering te worden.
Bij de pers is dat vrij normaal.
Het drukken van de krant vereist nauwkeurig plannen.
Elke dag op een vast tijdstip moet de inhoud klaar zijn en kunnen de drukpersen hun werk beginnen met het printen van de grote oplage.
Het is met de geavanceerde computers wel gemakkelijker geworden om het gehele proces te beheersen maar de targets moeten, hoe dan ook, gehaald worden.
De E-IPA krant is gemakkelijker, kan op elk moment aangepast worden en de oplage speelt geen rol.
Of het nu een of een miljoen abonnees zijn, iedereen ontvangt de vernieuwing op hetzelfde moment.
Deze mogelijkheid van publiceren is ook meer actueel, meer up-to-date.
De vergadering gaat beginnen.
Elcke Fox, de directeur van IPA, opent de bijeenkomst met een verwijzing naar de belangrijkste zaken die vóór 16.00u stipt klaar moeten zijn.
Daar wordt al hard aan gewerkt.
Dan vervolgt zij met een zeer actueel onderwerp.
Een belangrijk aandachtspunt voor de komende tijd is de streek rondom het landbouwgebied Vergroeven.
Er komen signalen vandaan dat er meer dan gemiddeld bepaalde gezondheidsklachten voorkomen.
Een van onze journalisten zal daar naar afreizen om poolshoogte te nemen.
Wij willen geen spookverhalen maar aantoonbare feiten.
Ieder die daar meer van hoort of weet wil ik vragen om hiervan melding te doen bij het eerstvolgende overleg en het ook op onze besloten site te rapporteren zodat anderen hiervan kennis kunnen nemen.
Wel wil ik u op het hart drukken om te zorgen voor absolute geheimhouding naar buiten.
Nog een kort rondje voor eventuele opmerkingen en vragen werd snel afgesloten.
Bedankt iedereen en succes met het voorbereiden van de oplage van hedenavond.
Met deze woorden sloot Elcke de vergadering.
Zij was altijd kort van stof omdat ze wist dat de medewerkers vaak heel hard moesten werken om hun bijdrage af te krijgen op het uiterste tijdstip.
Research plan Ziper.
Zo’n drukte als nu zie je niet vaak.
Het grootste deel van de research staf is aanwezig.
Vandaag is het dan ook een speciale dag voor het bedrijf omdat een nieuw en revolutionair medicijn de testfase in gaat.
Vier universiteiten, op verschillende plaatsen in de wereld, worden belast met een objectief onderzoek om het functioneren van het medicijn te toetsen en vast te leggen.
De organisatie van dit soort onderzoeken vergt immens veel van het bedrijf.
Intussen wordt iedereen voorzien van een glaasje, frisdrank, thee of koffie uiteraard met een knabbeltje.
De CEO, Tracy Twain, nodigt eerst alle aanwezigen uit om te toosten op het succes van dit nieuwe medicijn dat mensen veel leed kan besparen.
Tracy nam een slok water voor ze verder ging.
Wij zijn hier om de geboorte mee te maken van een nieuw medicijn waaraan de laatste zeven jaar zeer hard gewerkt is.
Nu gaat het de laatste fase in, de validatie van de verwachtingen.
Ik geef nu het woord aan onze zeer gewaardeerde Prof. Vandergaag die uit gaat leggen op welke wijze deze testen gaan plaatsvinden.
Vandergaag kwam naar voren en nam eerst nog een slokje van zijn wijn en begon.
Goedemorgen iedereen.
We gaan een uitgebreid testprogramma opstellen waarbij de vier universiteiten een unieke variant van het medicijn gaan testen.
Daarbij willen we de beste en meest effectieve variant selecteren.
De verschillen worden hoofdzakelijk bepaald door de toegepaste additieven.
De researchnaam van het medicijn is P-LAXY-693.
De voor het onderzoek beschikbare varianten zijn aangeduid met een eenvoudige subcode 1, 2, 3 of 4 die wordt toegevoegd achter de naam. Ook de universiteitsnaam en code worden verplicht duidelijk vermeld.
Uiteraard moeten de procedures en resultaten van de vier varianten strikt gescheiden blijven om verwarring te voorkomen.
Geheimhouding hierbij is essentieel, ook naar buiten omdat concurrenten er veel belang bij hebben om research informatie over het medicijn in handen te krijgen.
Voor het bewaken van de projecten worden voor elke universiteit onafhankelijke administratieve afdelingen opgezet waardoor het risico van vermenging van gegevens tot een minimum wordt beperkt.
De totale informatiestroom van en naar een universiteit gaat dus uitsluitend via de daarvoor aangewezen afdeling.
Boven deze vier afdelingen komt de centrale afdeling die alles coördineert en rapporteert aan de directie.
De projecten en financiering worden voorlopig voor een jaar vastgezet.
Nu geef ik het woord weer terug aan onze CEO, Tracy Twain.
Tracy nam vanuit de groep het woord, ging in op een aantal vragen en sloot daarna af met een toost op het nieuwe medicijn.
Ontslag CEO dreigt.
Op het secretariaat is het druk.
Veel post wordt hier verwerkt, zowel in de papieren vorm alsook soms zeer uitgebreide e-mails.
Al deze documenten worden op hun beurt weer zorgvuldig gearchiveerd zodat ze snel teruggevonden kunnen worden.
Het is belangrijk werk want fouten kunnen leiden tot eindeloze juridische procedures en daarom zijn de medewerkers met veel zorg geselecteerd en kwalitatief van een zeer hoog niveau.
Er komt een telefonische melding binnen die, in tegenstelling tot de meeste andere telefoontjes, onmiddellijk, zonder verder overleg, wordt doorgeschakeld naar Jake Haley, CEO van Sanno.
Het gesprek kan niet woordelijk gevolgd worden maar duidelijk is wel dat de spanning hoog oploopt.
Kennelijk is er weer iets misgelopen, dat gebeurt de laatste tijd wel vaker.
Enige tijd later komt Jake Haley het secretariaat binnen, duidelijk nog enigszins oververhit, en geeft instructies voor het bijeenroepen van een speciale vergadering van het management, vanmiddag om drie uur.
Er zullen belangrijke mededelingen worden gedaan.
Gelukkig zijn de betreffende managers aanwezig.
Jake Haley gaat weer naar binnen, neemt een cappuccino en gaat aan het werk.
Buiten komt een statige jaguar aan die stopt voor het imposante kantoor.
De chauffeur stapt uit en loopt om de wagen heen om de deur van de passagier te openen.
Deze gaat echter al open voordat hij die deur kan bereiken en de passagier stapt uit en gaat met een stevige tred naar de kantoorreceptie, de chauffeur lichtelijk verbouwereerd achterlatend..
Daar herkent men hem meteen ….. Goedemorgen mijnheer Zaugg.
Zonder dralen wordt de deur geopend zodat hij meteen door kan lopen.
De receptie belt onmiddellijk ook Jake Haley om te melden dat de heer Zaugg aankomt.
Zaugg stapt met forse tred naar de liften.
De liftdeur van de speciale lift voor de directie-etage gaat open en hij stapt in.
Boven wordt hij opgewacht door een van de secretaressen die hem naar de speciale suite van Jake brengt.
Zodra de secretaresse weg is valt Rudi meteen met de deur in huis.
Jake, ik hoorde dat er een aantal discussies waren over de huidige productlijn en de daarbij behorende ontwikkeling, wat is daar de bedoeling van?
Rudi, je bent goed geïnformeerd, ik ben van plan om een nieuwe lijn op te starten omdat de oude lijn te weinig lijkt bij te dragen aan de gezondheid van mensen.
Dit betekent ook dat onze research extra aandacht moet besteden aan het nieuwe product, dat overigens beter lijkt te werken dan het oude.
Rudi onderbrak hem vrijwel meteen
Jake, dat betekent een sanering van het bedrijf, extra tijd, jaren, om de lijnen voor het andere product op te zetten, bewijsvoering en juridische procedures, aandeelhouders en arbeidsonrust.
Bovendien, onze producten zijn eindeloos getest in verschillende bedrijven en universiteiten en bleken daar een goede score te hebben gehaald.
Ik sta niet toe dat je al dit werk teniet doet..
Ik weet dat je vanmiddag een meeting hebt waarin je belangrijke mededelingen gaat doen welnu, je hebt twee keuzes:
- Of je gaat door op dezelfde voet met extra investering op de bestaande lijn.
- Of je stopt ermee en krijgt, pro forma, een andere functie voor bijvoorbeeld buitenlandse betrekkingen.
Voor beide keuzes geldt dat je inkomen en positie er niet op achteruit gaan.
Nog even heel duidelijk: een andere keuze sta ik niet toe!
Ik hoor wel wat je besloten hebt.
Met die woorden draait Rudi zich om en verdwijnt naar de liften.
In zijn colbertzak drukt hij op een knopje zodat de chauffeur weet dat hij er aan komt.
Veel belangstelling voor het groeimiddel.
De uitvinding van het groeimiddel wordt al snel bekend en verschillende bedrijven beginnen interesse te tonen.
Ook vanuit het bekende bedrijf Broy wordt enthousiast gereageerd op deze innovatie en de eerste contacten met het laboratorium worden snel gelegd.
Broy geeft aan dat zij de exclusieve rechten op het patent wil hebben tegen een jaarlijkse vergoeding, afhankelijk van de verkopen.
Tjark Möller krijgt het steeds drukker met geïnteresseerden maar vindt het desondanks veel belangrijker om weloverwogen een goede beslissing met een betrouwbare partner te bereiken,
Het animo is groot en dat betekent ook dat tussen de bedrijven die interesse hebben er ook zijn met minder frisse bedoelingen.
In deze hectische tijd wordt Tjark benaderd door een grote financier die ook mogelijkheden ziet en hij besluit om deze uit te nodigen.
Anderhalve week later is het zo ver en kondigt Rudi Zaugg zich aan.
De receptie geeft Tjark onmiddellijk door dat de bezoeker binnen is en ze begeleiden hem naar de vergaderruimte.
Dhr. Zaugg wordt ook voorzien van zijn gewenste drankje en op dat moment komt Tjark binnen, een fervente cappuccino drinker.
Ze begroeten elkaar hartelijk en het lijkt alsof zij vrienden zouden kunnen zijn.
Meteen maar tutoyeren.
Rudi valt, zoals gebruikelijk bij hem, met de deur in huis.
Tjark, ik verwacht dat er veel animo is voor het product, dat geldt ook voor mij.
Daartussen kunnen interessante bedrijven zijn maar ook minder goedwillende.
Meestal willen ze je een vergoeding geven op basis van een jaarlijkse fee, afhankelijk van de opbrengst.
Het risico daarvan is duidelijk, op het moment dat zij falen, krijg je niets meer binnen.
Of ze schuiven het door naar landen waar je patent niet geldig is.
Ik stel een deal voor waarbij ik het patent, exclusief, overneem tegen een eenmalige afgesproken eerlijke prijs.
Daarna heb je er geen omkijken meer naar en je hebt het geld voor volgende ontwikkelingen.
Aanvullend stel ik voor om research van andere projecten ook bij jullie te beleggen voor zover deze in jullie expertise passen.
Tjark is niet zo snel overdonderd maar het voorstel was zodanig dat hij er zeer beslist positief tegenover stond.
Beste Rudi, om eerlijk te zijn tegenover je: ik vind het een behoorlijk goed voorstel en de moeite van het overwegen waard.
Wel wil ik strikte geheimhouding m.b.t. de overeenkomst.
Laten we een rustperiode in acht nemen waarin ik kan overleggen met mijn staf, zeg maar ongeveer een week, daarna kom ik met mijn antwoord.
Rudi stemde er mee in.
Na het uitwisselen van nog wat hartelijkheden vertrekt Rudi weer, Tjark met een blij gevoel achterlatend.
Stake holders meeting.
Ze kennen elkaar al lang.
Een soort vriendenclub die elkaar met raad en daad bijstaan.
Bovendien, geen uitdaging is te groot en altijd is er een weg naar de beste oplossing.
Vandaag zijn ze te gast bij Rudi in Washingtown.
Als regel hebben ze elke maand een overleg bij een van de leden thuis.
Dat is gemakkelijk, comfortabel , informeel en vooral ook geen notulen, kortom een veilige omgeving.
Voor afspraken geldt: een man een man, een woord een woord, dat is natuurlijk ook voor vrouwen zo.
Vandaag staat het medicijn P-LAXY-693 op het programma en Tracy zal beginnen met een uitgebreid overzicht.
Maar eerst komt de lunch, licht, uitgebreid en exquis maar vooral ook lekker.
Ze laten het zich goed smaken.
Met de koffie beginnen ze meteen aan het overleg.
Tracy vertelt over het nieuwe medicijn en de noodzakelijke validatie cyclus met behulp van de vier universiteiten.
Ook de organisatie structuur om te zorgen dat de kwaliteit goed bewaakt wordt komt aan de orde.
Zij ziet het helemaal zitten en is duidelijk overtuigd van het succes.
Aart vraagt aan Tracy waarom het medicijn zo veelbelovend is, komt dat door een grote kans op genezing?
Tracy legt uit dat genezing moeilijk is en dat de focus vooral gericht is op stabilisatie van de ziekte.
Bovendien is genezing bedrijfsmatig niet aantrekkelijk, belangrijker is de continuïteit van het medicijngebruik samen met een hoge kwaliteit van leven.
Hier betekent het zondermeer dat het medicijn permanent gebruikt zal moeten worden.
Ook Marit is tevreden met het laatste antwoord.
Bijna geluidloos worden nu versnaperingen en drankjes binnengebracht om de stembanden wat te smeren.
Marit neemt het woord en vertelt dat zij niet begrijpt waarom vier universiteiten en de daarbij noodzakelijke aanpassingen in de organisatie nodig zijn.
Het vereist een aanzienlijke investering en met minder of misschien zelfs één universiteit moet het ook mogelijk zijn.
Nu reageert Rudi.
Het doel van deze constructie is tweeledig: enerzijds om een goed inzicht te krijgen in de werking van het medicijn in verschillende gebieden met sterk verschillende bevolkingen, anderzijds om ons inzicht te verschaffen op dna-niveau wat de mogelijke oorzaken van de ziekte zijn en de werking van het medicijn.
Dat laatste is vooral voor ons kennisniveau belangrijk.
Daarnaast is de selectie van de proefpersonen ook verschillend zodat we inzicht krijgen op welke mensen de invloed het grootst is.
Uiteindelijk zullen we de meest positieve resultaten gebruiken en mogelijk de overige drie experimenten na een jaar stoppen.
Wel is de kennis van die andere experimenten voor ons belangrijk op grond van de dna-kenmerken.
We sluiten niet uit dat die in een later stadium, voor bijvoorbeeld andere medicijnen, weer gebruikt gaan worden.
Officieel is het dus een random test maar in feite zijn het vier verschillende testen voor hetzelfde medicijn met als selectie het dna; een investering in de toekomst.
Marit knikt instemmend en vraagt nog even naar de prijsstelling en te verwachten rendement.
Tracy geeft aan dat de te verwachten kostprijs zo’n dertig procent lager ligt dan voor het huidige medicijn en dat de verkoopprijs circa zestig procent hoger is vastgesteld dan het tot nu toe gebruikte medicijn.
Dit betekent een ruime onderhandelingsmarge waarbij rekening gehouden wordt met een verkoopprijs waarop, naar verwachting, uiteindelijk nog maximaal tien procent wordt ingeleverd; nog altijd een ruime marge.
Ook Aart en Rudi zijn tevreden over de aanpak en gezamenlijk besluiten ze om een toost uit te brengen op het nieuwe product.
Marit gaat er, hoewel niet helemaal overtuigd, mee akkoord en geeft aan dat ook zij haar aandeel in de financiering op zich zal nemen.
Geheim overleg Rudi en Aart.
Rudi en Aart zijn al veel jaren goede bekenden van elkaar.
Ze werken in hetzelfde circuit, zeg marktsegment, en hebben op die gebieden steeds weer met elkaar te maken.
De beslissingen die zij nemen hebben grote invloed op elkaars activiteiten.
Foutieve beslissingen kunnen, over en weer, leiden tot grote schadeposten.
Rudi heeft een aantal functies zoals: adviseur, commissaris of aandeelhouder, in een groot aantal bedrijven
Aart is de adjunct directeur en aandeelhouder van een belangrijk bedrijf in de chemie en farmacie.
Beiden samen hebben feitelijk daardoor een enorme macht.
Overleg tussen hen vindt elke drie weken plaats, of eerder als de toestand daarom vraagt.
Aart heeft de afgelopen weken iets in zijn netwerk gehoord over Sanno en de directeur Jake Haley.
Jake schijnt te willen uitbreiden met zijn medicijn productie hoewel kringen daar omheen niet zo overtuigd zijn van de werkzaamheid ervan.
Rudi vertelt wat er is voorgevallen en waarom hij het wil bereiken.
Rondom Vergroeven lijken bepaalde ziektegevallen meer en vaker voor te komen dan elders.
Sanno maakt een medicijn dat toevallig precies de ziektes kan aanpakken die daar voorkomen.
Dit heb ik laten testen en er ook in de praktijk een beperkt onderzoek naar laten doen, het blijkt nu al in ongeveer veertig procent van deze ziektes te werken.
Met extra inspanning kunnen we dat mogelijk verhogen.
Jake weet dat niet en ik heb het hem ook niet verteld.
De pers, IPA, heeft het idee dat Vergroeven een geïsoleerd probleem is dat mogelijk veroorzaakt wordt door het nieuwe groeimiddel van ICR-LLC waar Tjark Möller de directie voert.
Het lijkt aannemelijk en dan vangen we twee vliegen in een klap.
Enerzijds een middel, het groeimiddel, dat mogelijk, lang niet zeker, schade kan veroorzaken en anderzijds een medicijn tegen ziektes, waaronder de genoemde, om dat op te lossen.
Dat betekent dan dubbel profijt, als we tenminste zorgen dat we het groeimiddel ook in handen krijgen.
Vandaar dat ik aan Tjark het voorstel heb gedaan, waar hij mee in zijn schik was, om het van hem te kopen.
Wel onder de voorwaarde dat we een deugdelijk product krijgen dat geen schade in de omgeving veroorzaakt.
We weten inmiddels ook dat Broy interesse heeft dus kunnen we daar de licentie neerleggen.
Uiteindelijk komt het product, en ook het medicijn, in jouw portefeuille terecht.
Misschien is het zelfs interessant om te zijner tijd Broy over te nemen.
Aart heeft alles aangehoord en het lijkt voor zijn bedrijf een goede kans voor schaalvergroting.
Rudi, het bedrijf van Tjark, is dat mogelijk een interessante partner voor ons?
Het doet veel aan research, is innovatief en enthousiast, waardoor ons bedrijf ook een extra stimulans zou kunnen krijgen.
Rudi gelooft daar niet zo in.
Die enorme drive wordt veroorzaakt omdat zij ontwikkelen zonder de dwingende rol van management en regels.
Zij zijn zelfstandig, alle medewerkers zijn persoonlijk aandeelhouder en de winst wordt naar rato verdeeld onder medewerkers en aandeelhouders.
Bovendien hebben de medewerkers de preferente aandelen.
Dit soort bedrijven zijn de motor van de innovatie.
Ons soort bedrijven is meer gericht op productie, doorontwikkeling en goede procedures om de zuiverheid van de productie en producten in stand te houden.
Dus, mijns inziens is dat geen goed idee.
Hoe ik er morgen over denk weet ik nog niet.
Aart en Rudi nemen nog een laatste drankje en sluiten daarmee het overleg tot beider tevredenheid af.
Afspraak Rudi en Marit.
Rudi maakt zich klaar voor de afspraak met Marit.
Hij klopt zijn kostuum nog een beetje af, veegt een beetje over z’n haar, doet wat aftershave op en gaat naar beneden.
Marit woont dichtbij, aan de Cuckoo lane, daarom neemt hij zijn Porsche twoseater omdat hij een beetje vrij wil zijn.
Het huis van Marit is een juweeltje.
Niet zo groot als dat van Rudi maar ontworpen met zeer veel aandacht voor schoonheid en details.
Hij parkeert zijn auto op de ruime inrit, vlak naast de voordeur en stapt uit.
Marit had de ronkende Porsche al gehoord en staat al snel in de deuropening om Rudi te verwelkomen.
Samen gaan ze naar binnen
Dit is een prachtig huis Marit, het is een goede keuze geweest om dit pand te kopen toen je wilde verhuizen.
Je kunt zien dat hier een goede architect aan het werk is geweest.
Marit beaamt het en vertelt dat vooral de stijl voor haar doorslaggevend is, een soort Art Nouveau.
Meteen vertelt ze verder en je kunt horen dat het echt haar passie is, ze weet er enorm veel van.
Rudi is een en al oor.
Het kan hem niet lang genoeg duren.
Dit is toch iets anders dan die zakelijke besprekingen waarbij iedereen elk woord op een goudschaaltje weegt.
Altijd heel voorzichtig om vooral geen uitspraken te doen die later tegen je kunnen worden gebruikt.
Marit laat nu de mooie trap zien.
Ook weer met die vloeiende lijnen die het zo’n natuurlijke uitstraling geven.
Niet dat harde en hoekige, nee zacht en natuurlijk.
Dan vraagt ze hoe groot het huis van Rudi is.
Nou, immens groot, zeker vier keer zo groot als dat van haar maar met veel minder tierelantijnen.
Meer efficiënt gebouwd en ingericht, met zwembad, sauna en veel meer van die luxe zaken om het leven aangenaam te maken.
Maar….., zei Rudi met een beetje raadselachtige blik, het is niet mijn huis, ik ben slechts de beheerder.
Marit schiet in de lach, jaja, dat zijn wij allemaal totdat de fiscus komt.
Nee, serieus, ik meen het, dat huis is niet mijn eigendom, het is van een holding en ik mag er in blijven wonen zolang ik een goed beheerder ben.
Marit kijkt een beetje verbaasd.
Ik geloof je niet.
Jij bent een man met een gigantisch inkomen, waarschijnlijk multimiljonair als het al geen miljardair is en jij zou slechts beheerder van dat prachtige huis zijn?
Rudi’s gezichtsuitdrukking is een mix tussen verrassing en zich betrapt voelen.
Hij begint voorzichtig met het bevestigen dat hij inderdaad behoorlijk welgesteld is en zich best zo’n huis kan veroorloven.
Rudi gaat verder.
Om het de fiscus niet al te gemakkelijk te maken beheer ik dit huis voor een bedrijf op de Faleiden eilanden.
En, dat beheren moet je een beetje ruim zien; ik zorg dat het in een goede bruikbare staat blijft en zo nodig aangepast en vernieuwd wordt.
Daarvoor heb ik deskundig personeel in dienst en geef aan wat er moet gebeuren.
Om dat goed te laten lopen word ik betaald en kan ik rekenen op voldoende middelen om het werk goed uit te laten voeren.
Het bedrijf is en blijft de eigenaar.
Het huis is voor hen slechts een belegging.
Marit keek een beetje mistig maar uiteindelijk vindt ze het verhaal voorlopig voldoende geloofwaardig.
Ze gaan samen naar de woonkamer om nog een drankje te nemen en wat na te praten over de laatste meeting.
Daar had ze, voorlopig, de beslissing genomen om ook in dat project te investeren.
Rudi bevestigt dat en steunt haar daarin.
Het is al laat geworden en ondanks de gezelligheid maakt Rudi zich weer klaar om op te stappen.
Hij bedankt haar voor de mooie avond en gaat naar zijn Porsche.
Voordat hij naar huis rijdt maakt hij een flinke omweg om met wapperende haren nog even na te genieten van de buitenlucht.
Rudi aankoop groeimiddel licentie.
Ruim twee weken na het overleg ontvangt Rudi een mailtje dat Tjark het voorstel interessant genoeg vindt om er verder op in te gaan.
Rudi heeft dit vaker meegemaakt en stelt een datum voor die vijf weken verder ligt.
Meteen kwam daar een antwoord op met de vraag of het niet eerder kan.
Rudi weet genoeg. Ze willen wel.
Twee dagen later, vroeg in de ochtend, doet hij het voorstel voor diezelfde middag om drie uur.
Kort daarop komt de reactie: prima.
Na de overvloedige lunch laat Rudi de jaguar voorrijden om hem naar het laboratorium te brengen voor het overleg.
Onderweg, in de auto op weg naar het laboratorium, neemt hij documenten door die betrekking hebben op het groeimiddel, de markt en de financiële aspecten.
De risico’s van gezondheidsproblemen die door sommige mensen gesuggereerd worden baren hem wel zorgen en die moet hij beslist verder uitdiepen.
Maar risico’s betekent ook: kansen.
De jaguar stopt voor het laboratorium.
De chauffeur opent het portier voor hem en Rudi loopt zelfverzekerd naar de entree.
Bij de receptie hadden ze hem opgemerkt en de deuren stonden al open en ook Tjark komt net aanlopen.
Ze schudden elkaar hartelijk de hand en samen lopen ze naar de directiekamer.
De secretaris van Tjark vraagt meteen of Rudi een cappuccino wil, dat had hij van de vorige keer onthouden, en na bevestiging gaat hij voor Rudi en Tjark de gewenste drankjes halen.
Zoals gewoonlijk valt Rudi meteen met de deur in huis en vraagt hoe de situatie is met betrekking tot de gezondheidsproblemen bij gebruik van het groeimiddel.
Tjark vertelt dat er gedurende twee jaar proeven zijn genomen en er eigenlijk niets is gebleken of gemeld over dat soort problemen.
Hij heeft dan ook niet het idee om er al te veel aandacht aan te besteden en laat dat verder ook voor rekening van de klagers.
Intern heeft hij, zoals gewoonlijk in dat soort situaties, de zaak wel aan een onderzoek onderworpen maar tot nu toe is niets gebleken van dat soort gezondheidsaspecten.
Rudi denkt even na en maakte de periode van stilte bewust nog iets langer om de reactie van Tjark te observeren en te peilen.
Beste Tjark, ik heb je globaal een voorstel gedaan in de overtuiging dat het product voor de volle honderd procent goed zou zijn.
Echter, er lijkt een risico.
Hoe groot dat risico is kan ik op dit moment niet inschatten maar het kan substantieel zijn.
Ik stel dan ook voor om het product over te nemen voor de helft van het eerder genoemde bedrag en de andere helft een jaar later als blijkt dat er geen risico is.
Ik houd dit voorstel nog even in beraad, volgende week, dezelfde tijd, hoor je mijn beslissing.
Rudi is hierin altijd zeer strikt en duidelijk.
Tjark vindt het voorstel niet helemaal wat hij wenste maar begrijpt het standpunt wel en eerlijk gezegd is het aanbod niet eens zo slecht.
Na nog wat napraten met een cappuccino vertrekt Rudi weer in zijn jaguar.
Centrale medicijn beheer afdeling bij Ziper.
Het organiseren van onderzoeken op meerdere plaatsen in de wereld vereist veel expertise van een bedrijf.
De chemische structuur en eigenschappen van het nieuwe medicijn zijn vastgelegd door middel van wereldwijde patenten zodat niemand daar verder aanspraak op kan maken.
Gemiddeld is de geldigheid van patenten twintig jaar maar Ziper heeft verlenging aangevraagd en gekregen voor nog eens een extra vijf jaar, het maximum.
Dit is gedaan in verband met de lange tijd van het vereiste onderzoek voordat het medicijn geaccepteerd kan worden.
Van het nieuwe medicijn P-LAXY-693 wordt veel verwacht omdat uit testen is gebleken dat het voor meerdere ziektes en kwalen een remedie kan zijn.
Vandaag wordt de centrale afdeling geïnstalleerd waaronder de vier afdelingen ressorteren die de universiteiten begeleiden die elk, onafhankelijk van elkaar, onderzoek gaan doen.
Daarmee is zeker gesteld dat de informatie van het project niet met de andere vermengd raakt.
Deze nieuwe, centrale, afdeling valt, in verband met het grote belang, rechtstreeks onder de directie.
Claus Schulz is degene die deze afdeling, als enige, beheert.
Hij is de persoon die zorgt voor de registratie van de project gebonden zaken, voor verdeling van de medicijnen over de projecten en de selectie van de mensen die het medicijn gebruiken.
Een secretaris ondersteunt hem bij het overvloedige en nauwkeurige werk.
Claus rapporteert rechtstreeks aan de directie.
Tracy Twain komt binnen, knikt even naar Claus en loopt naar het gezelschap aan de tafel en neemt plaats op de voor haar gereserveerde stoel.
Een aantal projectleiders zijn aanwezig en ook prof. Vandergaag en Rudi Zaugg.
In korte bewoordingen gaat Tracy in op het belang van deze afdeling in verband met de integriteit van de gegevens die uit het onderzoek naar voren komen.
Niet alleen het waarborgen van de strikt persoonlijke informatie van iedere bij het onderzoek betrokken deelnemer maar ook de bewaking van de kennis die uit het onderzoek verkregen wordt.
De concurrentie kijkt, als ze de kans krijgen, over onze schouders mee!
In deze afdeling komt dat alles samen.
Vandaar ook dat deze afdeling rechtstreeks onder de directie valt.
Dan is het nu tijd om deze afdeling, en daarmee ook het gehele project van start te laten gaan.
Tracy haalt vervolgens een doosje uit haar tas en opent het.
Nu voor iedere deelnemer een gouden herdenkingsspeld met P-LAXY-693 gegraveerd ter herdenking aan dit moment.
Succes toegewenst aan eenieder.
Met deze woorden sluit Tracy de vergadering.
Overleg Marit en Rudi.
Na een lange vergadering zitten Rudi en Marit nog wat na te praten in de directiekamer.
Rudi is niet helemaal tevreden met de resultaten maar zo gaat het soms, dat zien we later dan wel weer.
De secretaris brengt nog een drankje met een versnapering en de sfeer is goed.
Opeens schiet Marit nog iets te binnen.
Rudi, laatst bij mij thuis vertelde je dat je beheerder bent van dat prachtige huis en dat je zorgt dat het in goede staat blijft.
Waarom koop je het niet gewoon, dan kun je ermee doen en laten wat je wilt zonder toestemming aan de eigenaar te vragen.
Bovendien is het dan iets van jezelf en je kunt je eigen persoonlijkheid er in leggen.
Is dat niet veel fijner dan het een andere eigenaar naar de zin te maken?
Rudi kijkt een beetje verbaasd, hij aarzelt alsof hij zich afvraagt of hij die vraag wel wil beantwoorden.
Na een korte stilte besluit hij er toch verder op in te gaan.
Marit, zoals ik je eerder vertelde is het huis van een bedrijf op de Faleiden eilanden.
Ik ben daar een paar keer geweest en het is daar prachtig, gewoon fantastisch.
Ik logeerde in een groot mooi hotel aan de kust.
Prachtige tuinen met waterpartijen en stranden, langs zeker anderhalve kilometer kustlengte.
Zwembaden, palmbomen, dolfijnen, haast te mooi om te beschrijven.
Om naar je kamer te gaan kon je vanuit de lobby een treintje nemen of de boot of relaxed wandelen door prachtige kunstgalerijen.
Je voelde je daar een koning.
In dat hotel maakte ik ook kennis met de directeur van een bedrijf dat handelt in vastgoed.
En, van het een komt het ander dus gauw raakten we aan de praat over vastgoed en ook over mijn huis.
Hij was meteen geïnteresseerd en vroeg mij naar de staat van het huis, de omgeving enzovoorts.
Hij wilde steeds meer weten.
Op een gegeven moment vroeg hij me of ik het wilde verkopen.
Natuurlijk had ik geen interesse om dat prachtige huis, dat geheel naar mijn wensen was aangepast en ingericht, van de hand te doen.
Dat wilde hij ook niet echt maar toen vertelde hij dat er mogelijkheden waren om het fiscaal wat aantrekkelijker te regelen.
Hij kon als tussenpersoon regelen dat het huis verkocht werd aan een bedrijf hier, de naam kan ik niet noemen.
Het werd dan vanuit de bank gefinancierd en de eigenaar was het door hem opgegeven bedrijf.
Tegelijkertijd had dat bedrijf tevens een schuld, ten opzichte van mij, ter grootte van de waarde van het huis.
Alleen via hem, met een geheime code was ik dan in staat om dat account te beheren.
Dat betekende dan een forse besparing op onder meer de onroerend goed belasting.
Het was ook van toepassing op ander transacties.
Ik moest dit wel even tot mij door laten dringen.
Dit soort grote transacties doe je niet zomaar.
Daarom heb ik ook contact opgenomen met de fiscus en die gaf aan dat het volkomen legale constructies waren om belasting te ontwijken.
Na mijn vakantie met anderhalve week te hebben verlengd was ik er uit.
Ik heb het huis meteen “verkocht” en mocht mezelf, van mezelf, voortaan beheerder noemen.
Het is ingewikkelder maar uiteindelijk veel minder kostbaar.
Marit had ademloos geluisterd.
Toch wel slim van hem maar … ze was het er niet helemaal mee eens.
Ze besloot om het gesprek daarover tot een later moment uit te stellen.
Na een laatste drankje gingen beiden huiswaarts.
Kunstmest fabrikant Broy managers meeting.
Kunstmest is een veel gebruikt middel om te zorgen dat planten aan voldoende meststoffen komen.
Het product wordt gemaakt met behulp van stikstof uit de lucht of andere natuurlijke bronnen.
Sinds Broy via Rudi Zaugg de licentie heeft verkregen over een nieuwe groeistof is er weer veel veranderd.
De testen in de afgelopen twee jaren met de nieuwe groei-meststof, door de fabrikant, waren tot volle tevredenheid van de betreffende agrariërs.
Broy maakt al verschillende kunstmest varianten, zoals veel van de concurrenten, maar onderscheidt zich nu door een product aan te gaan bieden dat planten een grotere en snellere groei geeft.
Dus een kortere tijd tussen zaaien en oogsten en bovendien meer opbrengst per oogst.
In landen met meerdere oogsten per jaar geeft dit een enorm voordeel.
De groeistof die dat mogelijk maakt heeft als laboratoriumnaam: 16X-GRO-13JG, de specifieke samenstelling daarvan is begrijpelijkerwijze strikt geheim.
Sinds de officiële annoncering van dit nieuwe product, Agrimax, drie maanden geleden is het marktaandeel sterk toegenomen.
De beurswaarde van het bedrijf is daardoor ook explosief gestegen.
Een bedrijf dat zo goed is en zo snel groeit heeft veel bewonderaars maar natuurlijk ook een aantal die dat niet graag zien en die zoeken naar mogelijkheden om het bedrijf en het product in een negatief daglicht te zetten.
Als regel heeft Broy daar een eenvoudig antwoord op: “volkomen negeren”; meestal is dat afdoende.
Intern vindt er natuurlijk wel overleg plaats om na te gaan of en hoe schadelijk deze situaties kunnen zijn en vandaag is er een manager meeting waar dit onder anderen op de agenda staat.
Eerst wordt er nog een koffie genomen en even wat informele zaken uitgewisseld.
Dan neemt CEO Reece Mulligan het woord en begint meteen met het laatste nieuws dat rondgaat: het groeimiddel zou oorzaak zijn van een aantal ziektegevallen.
Dit nieuws vind ik zo belangrijk dat ik ook Rudi Zaugg heb uitgenodigd, die kon over ongeveer een halfuur hier zijn.
Het lijkt mij zinvol om ons hier op dit moment wat verder in te verdiepen dus, even pauze en probeer in dit halfuur zoveel mogelijk informatie te verzamelen over dit onderwerp.
Aansluitend kunnen we het gesprek met Rudi Zaugg houden, benieuwd wat de resultaten zullen zijn.
Tot straks.
Iedereen haastte zich naar de eigen kantoor locaties om het noodzakelijke bureauwerk te doen.
Daar is het bedrijf Broy altijd erg goed in.
Medewerkers zoveel mogelijk enthousiasmeren om vooral een grote hoeveelheid kennis op te bouwen met veel verschillende meningen.
Daarna volgt de synthese en het gezamenlijk tot een gemeenschappelijk standpunt komen.
Dat wil ook zeggen dat het een besluit is dat door de meesten ondersteund en gedragen wordt.
Deze manier van werken heeft Broy geen windeieren gelegd.
Van de receptie komt de mededeling dat Rudi Zaugg aangekomen is en ieder gaat weer naar de vergaderruimte.
Spannend wat het zou worden.
Reece opent formeel de vergadering en geeft vrijwel meteen het woord aan Rudi.
Deze is duidelijk niet blij met de negatieve publiciteit en vraagt de aanwezigen of er duidelijke signalen zijn dat het groeimiddel de oorzaak kan zijn.
De aanwezige managers hebben hun werk goed gedaan en kunnen alleen melden dat een duidelijke relatie volkomen ontbreekt.
Wel speelt het in bepaalde gebieden en in andere totaal niet dus misschien wordt het veroorzaakt door andere, mogelijk geografisch bepaalde, factoren.
Het kan ook nog zijn dat er sprake is van incidentele gevolgen van andere oorzaken.
Rudi doet het volgende voorstel: hij laat een ander bedrijf een marktonderzoek doen om mogelijke verbanden zo snel mogelijk te detecteren.
Wel is het belangrijk om de vinger aan de pols te houden.
Dus als er een verband lijkt te bestaan trek aan de bel.
De aanwezige managers zijn blij met het voortvarend optreden van hun CEO en van hun grote financier Rudi.
Er komen nog een paar kleine items aan de orde en daarna wordt de vergadering gesloten.
Protocollen medicamenten BF / ZV.
Op de golfbaan was het prettig vertoeven.
Het weer was vriendelijk, een tikkeltje fris en een mooi zonnetje.
Beter kon je het niet wensen, uitstekend weer om een balletje te slaan.
Voor Hylke en Aart was dit een favoriete ontspanning en tegelijk een goede gelegenheid om met elkaar, onder vier ogen, te overleggen.
Na de eerste afslag, waarbij Aart een beetje macho gedrag vertoonde, liepen ze samen over de green naar de plaats waar de golfballen neergekomen waren.
Hylke had een goede afslag gehad, de hare kwam zodanig terecht dat het bijna een hole-in-one was geworden; dat gebeurt niet zo vaak.
Aart trok een “gemaakt” pruillipje naar haar waarop ze met een trotse blik reageerde.
Maar door de regelmatige oefeningen waren ze wel aan elkaar gewaagd.
Het putten vereiste uiterste concentratie en ja, Hylke scoorde terwijl Aart nog een extra poging moest doen die uiteindelijk ook succesvol bleek.
Tijdens het lopen naar de volgende afslag was er tijd voor praten, vooral ook omdat deze niet alleen ver maar ook lang was.
Hole-in-one was daar absoluut onmogelijk, 700 meter is wel wat veel gevraagd.
Het gesprek ging over een bepaald medicijn, Pentaplurilax, dat in de voorgeschreven protocollen toegepast werd bij de behandeling van specifieke tumoren.
De zorgverzekeraar, waar Hylke adjunct was, wilde een vervangend medicijn toepassen in betreffend protocol dat meer kans van slagen had.
Zeer weinig patiënten werden met succes behandeld en de ontevredenheid hierover nam sterk toe.
Ook de specialisten die de behandeling volgens dit protocol moesten uitvoeren, anders geen vergoeding (!), begonnen zich te verzetten en sommigen stelden diagnoses die een andere behandeling mogelijk maakten.
Kortom, een zeer onbevredigende situatie.
Inmiddels waren ze bij de vijfde afslag gekomen en Aart koos een metal-wood om de nu grote afstand te overbruggen.
Na een perfecte swing vloog de bal enorm ver maar helaas out-of-bounds; twee extra strafpunten.
Hylke nam minder risico en sloeg minder ver maar wel zonder strafpunten.
Aart vertelde Hylke dat er een nieuw medicijn was, al getest, resultaten veelbelovend, en goedkeuring gekregen voor toepassing: Salomax, toepasbaar in hetzelfde protocol.
Een goede vervanger maar ca. twintig procent duurder.
Het is natuurlijk aan de zorgverzekeraars om daar al of niet iets mee te doen.
Aart ging nu met meer beleid te werk en kwam vlak bij de hole.
Hylke deed haar best om daar ook in de buurt te komen maar haalde het net niet en de golfbal eindigde in de bunker.
Wil je mij de resultaten van de testen opsturen zodat wij ze op het kantoor kunnen evalueren.
Als ze goed genoeg zijn kan ik overwegen om ze naar het protocol team te sturen die de beslissing zou kunnen nemen voor een protocol aanpassing.
Aart nam zijn putter, verwijderde de vlag en met een beetje concentratie kwam de bal precies in de hole.
Hylke nam haar sand-wedge en sloeg de bal ook tot vlakbij de hole.
Het putten was toen een kwestie van routine.
Aart beloofde om de informatie op te sturen en na nog een aantal afslagen en cappuccino ging ieder op weg naar het bedrijf.
Aart, eveneens adjunct, meldde het voorlopige succes bij zijn collega de ceo.
Gesprek van Rudi en Marit dat indruk maakt.
Marit was weer terug van een weekje uitrusten na een aantal hectische periodes.
Heerlijk genoten van de rust in de natuur.
Ook een stapel boeken meegenomen waarvan ze nu het grootste deel uitgelezen had.
Ze hield van het gevoel dat een boek gaf, de papieren bladzijden, snel even een aantal bladzijden vooruit kijken of toch nog even een stukje opzoeken, waar stond het ook alweer.
Heerlijk om weer een echt boek in handen te hebben.
Ook had ze verschillende malen nagedacht over datgene wat Rudi haar verteld had.
Het ging tegen haar gevoel in, haar gevoel voor eerlijkheid en integriteit.
Geleidelijk aan was het haar duidelijk geworden dat het niet haar manier van zakendoen was.
Bij haar moesten de mensen met passie en enthousiasme aan hun projecten kunnen werken.
Dat resulteerde dan in veelbetere resultaten, minder toezicht nodig, minder registratie en daarbij behorende controle en als toegift ook nog minder ziekteverzuim.
Kortom, een winning team.
Daarom was ze bijzonder gecharmeerd door Tjark Móller met zijn bedrijf ICR en de toegewijde medewerkers, bijna vrienden.
Ja, ze was duidelijk een ander type dan Rudi.
Buiten hoorde ze de porsche naderen.
Hoewel hij niet haar type was vond ze hem toch aardig.
Ze ging naar de voordeur en opende die.
Precies op dat moment, hoe is het mogelijk, kwam Rudi de trap op en was blij verrast dat zij daar ook net aankwam.
Hallo Marit, beetje uitgerust?
Ja Rudi, jij komt zeker een cappuccino drinken en naar mijn spannende verhalen luisteren?
Hij grinnikte een beetje.
Rudi, wat is er met je arm aan de hand, je hebt hem zo vreemd achter je rug.
O ja, was ik bijna vergeten, het volgende moment drukte hij haar een mooie bos rozen in de hand.
Hier, voor jou, omdat ik je gemist heb bij enkele vergaderingen.
Ze bloosde een beetje.
Dank je wel Rudi, heel aardig van je.
Kom, dan gaan we naar je cappuccino.
Daar vertelde ze hoe de korte vakantie was geweest, lekker uitgerust, veel natuur, lezen en vooral stilte en tijd om na te denken.
In gedachten genoot Rudi mee…..
Maar ik heb ook nagedacht over datgene wat je mij verteld hebt over je huis, beheerder, dat mooie eiland en je belasting ontwijking.
Ik moet zeggen dat ik daar knap veel moeite mee heb.
Als jij dat wilt is het prima, dat moet je zelf weten maar ik wil daar niet aan meewerken.
Voor mij is het een soort diefstal, profiteren van datgene wat anderen met hun arbeid mogelijk maken.
Voor mij is het duidelijk dat de werknemers in de bedrijven de makers zijn van de winst die dus eigenlijk het grootste aandeel zouden moeten krijgen.
Kijk naar voorbeelden binnen ons eigen marktsegment.
Waar sommige bedrijven, over de ruggen van mensen die moeten kiezen tussen leven en dood, excessieve winsten maken.
Wij maken medicijnen toch om mensen beter te maken?
Rudi schrok zichtbaar.
Hij had een hele andere avond verwacht.
Gezellig, bakkie cappuccino, wijntje enzovoorts.
Rudi, je moet niet zo schrikken.
Ik vind dat een bedrijf moet kiezen wat het hoofddoel van het bedrijf is.
Eigenlijk geldt dat ook voor mensen maar dat komt later.
Een bedrijf kan geen twee hoofddoelen hebben, een daarvan delft altijd het onderspit.
Kijk naar de zorg.
Het kan en mag niet zo zijn dat een zorgverlener naast het hoofddoel zorg ook winst als hoofddoel heeft want dan wordt op het kritieke moment zorg als kostenpost gezien en dus (deels) geschrapt.
Alle commerciële bedrijven hebben winst als hoofddoel en dus zijn daardoor alle andere doelen ondergeschikt (kostenpost).
Dit had Rudi helemaal niet verwacht.
Hij was daardoor een beetje overrompeld.
Marit keek hem troostend aan maar in haar hart wist ze dat ze een gevoelige snaar had geraakt.
En, daar was ze maar wat blij mee!
Rudi, wil je nog een glaasje, klein glaasje, om een beetje van de schrik te bekomen.
Ja, ik besef dat het een overval lijkt maar ik heb in die week veel nagedacht over wat ik van je gehoord heb.
Uiteindelijk ben ik tot deze gedachten gekomen.
Maar we praten een volgende keer verder, vind je ook niet?
Volkomen onder de indruk nam Rudi afscheid van Marit.
In zijn porsche reed hij nu, een stuk langzamer en bedachtzamer, via de kortste weg naar huis.
Geen wapperende haren en een beetje stil.
Echt onder de indruk!
.
Overleg Tracy, Claus en Rudi.
Voor de organisatie van de onderzoeken door de universiteiten is veel inspanning noodzakelijk, vooral in de startup fase.
Op dit moment wordt hard gewerkt aan de mailing om voldoende mensen te werven die daaraan mee willen doen.
Ook huisartsen worden benaderd om mensen die in aanmerking komen daarvan op de hoogte te brengen.
Tracy vertelt dat op dit moment alles volgens plan verloopt.
In het bedrijf worden nu de batches met medicijnen aangemaakt die te zijner tijd naar de universiteiten gaan.
Voor de vier testcentra worden de medicijnen voor ieder in een aparte kleur geleverd en ook de verpakking heeft dezelfde kleur.
Zo zijn misverstanden nagenoeg onmogelijk.
Met betrekking tot de selectie van deelnemers geef ik het woord aan Claus, hij is tot in de puntjes op de hoogte.
Inderdaad, ik zal beginnen met de gedachte achter de testen.
Wij proberen zo efficiënt mogelijk te onderzoeken hoe de deelnemer reageert op de test.
Geen dubbelblind onderzoek, geen placebo, direct naar de resultaten kijken.
Daarvoor selecteren we groepen op basis van het DNA en binnen de groep alleen deelnemers met specifieke kenmerken in het DNA, denk aan gevoeligheden voor deze ziektes en reactie op medicijnen.
Tussen de vier groepen zijn significante verschillen die naar onze mening ook een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het genezingsproces.
Samenvattend: binnen de groepen is de DNA verdeling nagenoeg homogeen, per groep zijn er verschillen.
Verder zijn de groepen ieder in twee helften verdeeld en dit is om een eventuele variatie door additieven te bestuderen.
De uiteindelijke selectie van deelnemers wordt door mij gedaan.
Het kan zijn dat een bepaalde groep in het traject van een jaar nauwelijks reageert, in dat geval overwegen we om met die groep te stoppen.
Rudi was onder de indruk van de nauwgezetheid waarmee het onderzoek van start ging maar had toch nog wel enkele vragen.
Tracy, hebben jullie al een indruk van de effectiviteit van het medicijn of is er alleen getest op laboratorium weefsels en eventueel dieren?
Voor mij, als investeerder, is het belangrijk om een inschatting te kunnen maken van de eventuele risico’s.
Tracy keek naar Claus, die knikte.
Rudi, onder ons gezegd en gezwegen, er zijn experimenten geweest op mensen, met wederzijds goedvinden, die de werking van het medicijn duidelijk hebben aangetoond.
Dus ik verwacht onmiskenbare en duidelijke uitslagen die dat zullen bevestigen.
Uiteraard kan ik dit niet officieel verklaren maar je hebt het nu gehoord van mij, houd dit geheim!
Als je het mij een volgende keer vraagt zal ik het ontkennen.
Het overleg was hiermee tot tevredenheid afgelopen en Rudi besloot om in ieder geval het eerste halfjaar mee te financieren.
De enige voorwaarde van hem was om volledig inzicht in de resultaten te krijgen.
Tracy en Claus gingen daarmee akkoord, ze kenden elkaar lang genoeg om daarop te kunnen vertrouwen.
IPA overleg.
Zoals elke dag is er vandaag weer een overleg over de actuele inhoud van de krant.
Elcke opent met de gebruikelijke agenda om daarna snel over te stappen naar de gebeurtenissen in het landbouwgebied van Vergroeven.
Om poolshoogte te nemen is Ava Pearson daar naartoe gegaan met de gedachte dat een vrouwelijke journalist mogelijk dichter bij de feiten kan komen.
En dat klopte.
Elcke gaf het woord aan Ava.
Ze vertelde dat ze zeer actief en gestructureerd tewerk is gegaan.
Allereerst op verschillende plaatsen monsters genomen en die meteen veiliggesteld.
Vervolgens heb ik een aantal agrariërs benaderd.
Een deel van hen heeft de betreffende kunstmest gebruikt en mogelijk als gevolg daarvan gezondheidsproblemen gekregen.
Maar niet iedereen kreeg die klachten.
Spontaan, nog voordat zij die klachten aan Broy hadden gemeld, was er namens Broy een medisch specialist gekomen die hen naar de ervaringen met het groeimiddel had gevraagd.
Toen zij over de gezondheidsproblemen vertelden zei deze dat het een kwestie van gewennen was en dat hij daarvoor ondersteunende tabletten kon geven.
Daarna verdwenen de klachten inderdaad.
Van deze tabletten heb ik er ook een aantal meegekregen.
Resultaten van de onderzoeken lieten zien dat ook in de planten het groeimiddel werd aangetroffen, de gevolgen voor diegene die het consumeert zijn niet bekend.
De tabletten konden niet geïdentificeerd worden, mogelijk zijn deze nog in de ontwikkelfase.
Dit moet nog verder uitgezocht worden.
Elcke nam het woord.
Iedereen is nu zover op de hoogte.
Laat het nog even geheim blijven.
Diegene die nog wat te weten gekomen is graag documentatie aanvullen.
Ava verzoek ik om proberen uit te vissen waar die tabletten vandaan komen.
Daarna kunnen we in de krant een paginagroot verslag doen van de situatie.
Hiermee besloot Elcke het overleg en bedankte ieder voor de bijdragen.
Rudi denkt na over zijn leven tot nu toe.
Het laatste gesprek met Marit had hem flink geraakt.
Niet dat hij bang was of zoiets maar het had hem aan het denken gezet over wat hij wilde met zijn leven.
Ook de argumentatie die zij had gebruikt, die zo ongewoon was in het werk dat hij deed, werkte diep op hem in.
Nee, hij was er nog niet klaar mee maar iets in hem begon aan zijn aanpak en methoden te knagen.
Ja, hij was een zeer zakelijke ondernemer.
Elke kans die hij voor ogen kreeg pakte hij met al zijn kracht en knowhow aan en bijna altijd werd het een succes.
Uitsluitend de financiële resultaten waren voor hem maatgevend.
Zonder scrupules pakte hij zijn tegenstanders, of gewoon mensen die hem in de weg liepen, aan.
Soms op een extreem harde wijze als zij niet snel aan zijn eisen gehoor gaven.
Hij was een echte rauwdouwer en voor de duvel nog niet bang.
Maar na het laatste gesprek met Marit kwamen er voorzichtige twijfels.
Was dit wel de goede aanpak?
Mensen deden wat hij vroeg, nee eiste!
Maar wat gebeurde er als hij er niet was?
Hoeveel afspraken zouden er zijn gemaakt waar hij niets van wist?
Was zijn beleid wel zo efficiënt, of beter gezegd effectief.
Zijn twijfel werd steeds groter.
Hij kreeg behoefte om hierover te praten.
Misschien met een vriend?
Had hij wel vrienden?
De meesten waren “puppets on a string” die reageerden conform zijn opdrachten.
Hij voelde eenzaamheid in zich opkomen.
Alles wat een mens kon wensen had hij.
En toch ……
Hij besloot voorzichtig te beginnen met het onderzoeken van de effectiviteit van zijn beleid.
Hij begreep dat weinig mensen echt open tegen hem durfden te zijn omdat ze, tot nu toe, de volle laag kregen als het hem niet beviel.
Ook nam hij de beslissing om aan Marit, die tegen hem in durfde te gaan, te vragen of zij zijn persoonlijke adviseur wilde zijn.
In ieder geval of zij af en toe haar visie wilde geven op wat hij deed.
De volgende dagen zou hij gebruiken om een “Plan de Campagne” te maken.
Daarna met een rustige en voorzichtige start naar buiten.
Zo gezegd, zo gedaan.
Hij begon zich al iets beter te voelen.
Hij was een man van actie, van daden!
Hij nam het besluit om alle afspraken voor de komende twee weken te annuleren en onbereikbaar te zijn.
Zijn assistente, Vreni, gaf hij instructies en liet haar meteen voor twee weken een hotel reserveren in een prachtig resort, ver weg.
Daar kon hij ongestoord nadenken en zijn plannen verder uitwerken.
Alleen zijn assistente kon dan nog contact met hem opnemen, en …. alleen als het echt noodzakelijk was.
Echt ver weg !
De zon scheen uitbundig, in de nog vroege ochtend.
Palmbomen ruisten zacht en de golven van de zee bewogen zich ritmisch door het water.
Rudi was al vroeg opgestaan, lekker uitgerust en fit besloot hij om met de boot vanaf zijn kamer naar een van de restaurants te gaan, hoorde allemaal bij het uiterst luxe hotel.
Daar aan een tafeltje, onder het genot van zijn cappuccino, kon hij heerlijk in de schaduw van de palmen, relaxed gaan lezen.
Hij had zojuist weer een bericht ontvangen van Vreni zoals ze elke ochtend deed.
Toen hij het doorgenomen had maakte hij enkele notities en stuurde haar zijn indrukken en wensen.
Daarna liep hij, genietend van al het moois, door de kunstgalerij, naar een ander restaurant om het ontbijt te gebruiken.
Hij had het enorm naar zijn zin.
Eigenlijk zou hij zich beter hier kunnen vestigen en het werk laten doen door een beheerder in Washingtown.
Straks nog een rondje golfen, daarna de lunch en dan wat zwemmen, misschien wel met dolfijnen.
‘s-Middags kan het warm worden, dan is het vaak rustig.
Weer heerlijk genieten met een glaasje en een knabbeltje en in alle rust nadenken.
Niet teveel, het moest geen werken worden maar relaxen.
’s-Avonds met het hoteltreintje naar weer een ander restaurant om daar te genieten van een exquis diner.
Na het diner, waren er vaak optredens van groepen, ook lokale, die voorzagen in het nodige amusement.
Ook waren er mooie excursies op het eiland, vaak ook gebaseerd op de oude cultuur en gebruiken van de authentieke bevolking.
Het was heerlijk.
Hier kwam hij helemaal bij.
Toch besteedde hij veel tijd aan het nadenken over de nieuwe situatie waarin hij zich bevond.
Over zijn vrienden en over zijn echte vrienden.
Mensen die hem alleen maar gebruikten of mensen die hem ook gewoon waardeerden.
Het begon hem langzaamaan steeds duidelijker te worden.
In zijn wereld draaide alles om geld, hoe meer, hoe beter.
Maar was dat wel het belangrijkste ?
Deze weken gaven hem de gelegenheid om daar eens goed over na te denken.
Wat wilde hij met zijn leven ?
Vreni Schwegler heeft het druk !
Vreni werkte nauwgezet en meestal volgens een vast patroon, dan kon er weinig mis gaan.
Maar, nu Rudi weg was, en alleen via de mail zijn berichten doorgaf, was het minder gemakkelijk.
Normaal was er regelmatig overleg en konden zaken soepel worden aangepast.
Toen ze begon, op de eerste dag dat Rudi weg was, moest er veel geregeld worden.
Alle afspraken, voor bijna drie weken, moesten worden geannuleerd, vaak stuitte dat op wat moeilijkere gesprekken omdat de andere partij dan meteen een nieuwe afspraak wilde maken en ze van Rudi de opdracht had gekregen om geen nieuwe afspraken te maken tenzij hij dat zelf aangaf.
Anderen gaven aan dat annuleren niet zomaar mogelijk was en wel consequenties zou hebben, zij moest de zaak dan sussen en dat kostte veel moeite.
In haar dagelijkse mail aan Rudi gaf ze ook aan dat het bepaald niet meeviel maar ze zou het wel fixen.
Toch kreeg ze, om een of andere reden, of intuïtief, het idee dat Rudi veranderd was, hij werkte anders, reageerde anders, kortom, niet zoals ze gewend was.
Ze maakte zich daar een beetje zorgen over !
Zakelijk gezien was alles in orde maar …… !
De mail die ze bekeek maakte de situatie ook niet veel duidelijker.
Haar werd gevraagd om verschillende zaken in orde te maken, een aantal daarvan had ze nog nooit gedaan maar gelukkig had Rudi, ook financieel en op andere gebieden deskundige helpers waar ze altijd terecht kon.
Ook moest ze afspraken maken met mensen die ze niet kende, en nog op korte termijn ook.
Dit vereiste een zorgvuldige planning, gelukkig was ze daar erg goed in.
Maar, de grote lijn in al die zaken, kon ze maar niet ontdekken, het was zo anders dan wat ze voorheen voor hem deed.
Hij leek wel veranderd, of er een andere Rudi was.
Maar de tijd ging snel.
Binnenkort kwam hij weer terug.
Rudi is weer thuis !
De chauffeur stapte uit, liep gewoontegetrouw om de auto heen om de deur te openen.
Maar Rudi was hem voor, bedankte hem vriendelijk en liep met lichte tred de trap op.
Vreni stond hem daar al op te wachten.
Ze geloofde haar ogen niet.
Inderdaad, hij was veranderd.
Niet alleen zag hij er gezonder uit, de zon had hem duidelijk goed gedaan, maar hij leek ook anders, vitaler.
Niet meer de grote baas die thuis kwam en zelfbewustheid uitstraalde.
Gewoon, een gezonde vijftiger, die enthousiast en positief in het leven stond.
Enthousiast verwelkomde ze hem en gaf hem spontaan een zoen, dit was nog nooit gebeurd.
Ze was er zelf beduusd van, en Rudi ook.
Hij bedankte haar en vertelde dat hij veel steun aan haar had gehad omdat het op een bepaalde manier een moeilijke tijd voor hem was geweest.
Ze vertelde dat ze zich in die weken toch wel zorgen had gemaakt omdat uit zijn mails bleek dat hij behoorlijk, en onverklaarbaar, leek te veranderen.
Rudi begreep het en zei dat hij het haar wel zou uitleggen zodat ze het zou begrijpen.
Vervolgens ging hij naar zijn kamer om nog enkele zaken door te nemen.
Toen ging hij weer naar de grote kamer en Vreni vroeg meteen of hij z’n cappuccino weer wilde hebben ?
Uiteraard !
Tijdens de koffie gaf hij een beperkte, maar voorlopig voldoende, uitleg van wat er aan de hand was.
Daarbij vertelde hij ook over Marit.
Vreni, hoewel ze nog vrij jong was, begreep het.
Ook gaf hij daarbij aan dat er veel ging veranderen.
Maar ze bleef zijn assistente !
De volgende twee dagen waren vrij gehouden om, te acclimatiseren, na de reis, en om de draad weer rustig en vooral zorgvuldig, op te pakken.
Toch begon hij weer met het regelen van allerlei zaken, stilzitten was geen optie.
Allereerst nam hij contact op met zijn financieel adviseur, Lynn Becker, om te laten weten dat hij er weer was en om in het kort overleg te voeren in verband met de afspraak met de belastingdienst.
Dat zou een stevig gesprek worden maar heel belangrijk.
Daarmee zou de basis gelegd worden voor het nieuwe leven dat Rudi voor ogen had.
Hij maakte aan zijn adviseur duidelijk wat hij wilde en wat zijn grenzen waren.
Werkelijk een hele financiële omwenteling.
Belastingdienst.
Indertijd had Rudi overlegd hoe het geregeld was met belasting ontwijking en daarbij het antwoord gekregen dat ontduiking niet toegestaan was maar ontwijking volkomen legaal.
Nu wilde hij de ontwijking beëindigen omdat hij toch vond dat het niet echt correct was om geen belasting te betalen in het land waar je werkte, en dat is natuurlijk ook zo.
Wel gebruik maken van alle faciliteiten en niet bijdragen dat paste niet meer, dank zij Marit, in zijn denkwereld.
Dus, samen met Lynn, ging hij naar de afspraak.
Met de hulp van haar verliep het overleg vlekkeloos.
Zij wist precies de juiste vragen te stellen als er iets niet duidelijk was.
Op de Faleiden eilanden had Rudi al de nodige afspraken gemaakt en de noodzakelijke documenten gekregen.
Ook de financiële afwikkeling ter plaatse was gereed voor de officiële opdracht en bevestiging door Rudi.
Alles verliep volgens plan en aan het einde van de sessie hoefde Rudi alle afspraken alleen maar te bevestigen, daarna was het huis weer van hem en mocht hij weer belasting betalen.
Aan het eind van de middag ging hij, zoals afgesproken, naar Marit om haar het grote nieuws te vertellen.
Voor de zekerheid nam hij weer een bloemetje mee.
Dag Marit,
Dag Rudy, je bent mooi op tijd, we kunnen thee drinken en als je wilt kun je vanavond hier eten.
Hij was aangenaam verrast.
Wat heb je achter je rug, weer iets leuks ?
Al weer een bloemetje ?
Rudi keek een beetje bedremmeld.
Nee Rudi, dit was gewoon een van m’n grapjes, ik vind het leuk.
Hij kwam weer een beetje bij.
Je ziet er zo anders uit, een beetje bruiner, vrolijker en minder, hoe zal ik het zeggen……, ja, minder formeel.
Je bent veranderd !
Ze pakte de bloemetjes aan en liep naar de keuken.
Rudi liep met haar mee.
Zie je wel, je bent veranderd, vorige keren was je veel afstandelijker, wat is er gebeurd ?
Ik zal eerst een cappuccino voor je zetten, dat wil je toch graag ?
Samen liepen ze weer terug naar de kamer, Rudi met z’n cappuccino en Marit met een sapje.
Rudi, wat heb je uitgespookt dat je er zo anders uitziet ?
Trouwens, ik heb je gemist op een aantal vergaderingen en je assistente gaf niet aan waar je naar toe was, maar het zal wel belangrijk zijn geweest.
Ja …. Ja … ik moest weg.
Herinner je je nog het vorige gesprek samen waar jij aangaf dat je het niet eens was met de wijze waarop ik met mijn huis omging ?
Ja, dat weet ik nog, je leek toen een beetje overstuur, je reed toen ook weg alsof je net je rijbewijs had.
Hij glimlachte, een beetje serieus.
Marit, hij viel met de deur in huis, het huis is weer officieel mijn eigendom.
Dat betekent dat ik vanaf nu ook daarover weer belasting moet betalen.
Rudi, ik ben sprakeloos, het is toch niet mijn schuld ?
Nee, door wat jij vertelde ben ik aan het denken gezet en inderdaad, het is niet juist.
Ik, met al mijn geld, ben in staat om belasting te ontwijken terwijl veel mensen, die er ook minstens net zo hard voor werken, een groot deel van hun, lagere, salaris moeten afdragen aan de fiscus en geen enkele mogelijkheid hebben om ontwijkconstructies toe te passen.
Je hebt iets in mij wakker gemaakt !
Je hebt mij laten zien dat het niet om geld gaat maar om hoe je met je medemens omgaat.
Het is niet zo dat de ene mens méér is dan de andere.
Alleen door op een bepaalde manier te werken kun je meer geld, of macht, of ….. , verzamelen maar als mens ben je niet meer waard, misschien zelfs het tegendeel.
Rudi, ik ben helemaal stil, je bent zoveel veranderd, wat heb je in die weken eigenlijk gedaan ?
Na het gesprek met jou heb ik veel gepiekerd en op een bepaald moment heb ik besloten om voor een paar weken naar de Faleiden eilanden te gaan om eens goed na te denken.
Ik had toen nog niets besloten.
Maar daar, in alle rust, ’n rondje zwemmen, ’n balletje slaan op het golfterrein, m’n cappuccino af en toe, en vooral veel nadenken.
Toen wist ik het.
Ik ging het helemaal anders doen.
Rudi, ik ben sprakeloos, zo’n grote omwenteling.
Ja, ik wilde je nog wat vragen.
Wil jij in het vervolg, als ik er behoefte aan heb, mijn adviseur zijn, mijn sparring partner ?
Vooral in het begin denk ik dat ik daar veel behoefte aan zal hebben, ik heb weinig vrienden denk ik.
Maar Rudi, natuurlijk wil ik dat en met alle plezier.
Als ik je ergens mee kan helpen, graag.
Blij reed Rudi aan het einde van de avond naar huis.
Overleg Rudi, Tjark en Jake.
Zoals gebruikelijk Was Rudi in zijn jaguar weer vroeg op pad.
Zijn eerste afspraak was met Tjark.
Toen hij bij ICR aankwam stond die ook net bij de receptie.
Rudi, je bent vroeg en je bent veranderd.
Ja, dat klopt, even tussendoor een rustperiode genomen om bij te komen van een aantal zaken.
Gezamenlijk gingen ze naar het kantoor en bestelden eerst een cappuccino bij de assistent.
Eenmaal binnen viel Rudi, zoals gewoonlijk, meteen weer met de deur in huis.
Tjark, we kennen elkaar nu al een hele tijd, ik wil het met je over de financiën hebben.
Hoezo Rudi, zijn er problemen ?
Nee, totaal niet, maar ik ga een aantal zaken anders aanpakken.
Oké, vertel verder.
Ik heb aandelen in je bedrijf, samen met jou en je medewerkers.
Ben je van plan om nog meer aandelen uit te geven ?
Ja Rudi, ik loop al een aantal dagen met het idee om via de beurs extra financiering te krijgen.
We zitten wat krap in de ruimte en apparatuur en bovendien komen er extra orders binnen.
Tjark, ik wil je het volgende voorstellen.
Als je extra financiering nodig hebt kan ik je een extra lening verschaffen tegen een redelijke rente.
Bovendien heb ik nog een goed idee voor al jullie eigen aandelen.
Let wel, voor jullie verandert er niets, het bedrijf draait normaal door en jullie blijven eigenaar maar de constructie verandert enigszins.
Uiteraard niet nadat ik jullie uitgebreid uitgelegd heb hoe het gaat worden.
Geef in ieder geval voorlopig geen aandelen uit naar buiten.
Ik stel voor om op korte termijn een afspraak te maken waarbij ik ook Lynn meeneem.
Dan leggen we alles uit.
Vreni zal ik contact op laten nemen.
Tjark was blij met de garantie dat hij door kon gaan met zijn bedrijf en de uitbreidingen in verband met de toename van het aantal orders.
Wel was hij nieuwsgierig naar het voorstel wat Rudi hem zou gaan doen.
Tjark was blij en tevreden en na nog wat gepraat en overlegd te hebben maakte Rudi zich klaar voor zijn volgende afspraak.
Hat was een eindje rijden naar Sanno waar Jake CEO is.
Sinds de dag dat Rudi hem de les had gelezen was hun relatie gespannen.
Maar Rudi besloot daar op een goede en duidelijke manier mee om te gaan.
Bij de receptie wisten ze al dat hij zou komen en ze gaven aan Jake door dat Rudi er was.
Rudi gaf heel vriendelijk en aimabel aan dat hij alvast naar boven ging.
Ze waren verbaasd maar durfden hem niet tegen te houden.
Boven liep Rudi meteen door naar het kantoor van Jake en viel als gewoonlijk ook hier, letterlijk, met de deur in huis.
Jake leek een beetje gefrustreerd door dat gedrag maar Rudi stelde hem meteen gerust.
Jake, ik kom hier om me te verontschuldigen voor mijn gedrag tijdens ons laatste gesprek.
Laten we als volwassen mensen aan tafel gaan zitten en de situatie overleggen, hopelijk zonder al te veel vooroordelen.
Jake bromde iets onduidelijks maar Rudi ging door.
Ik ben de laatste keer wat bruut tegen je geweest omdat je andere plannen had dan ik.
Laten we eens gaan kijken wat je plannen toen waren.
Jake kwam wat los en vertelde wat zijn ervaring was met het eerdere medicijn en met datgene wat hij voorstelde.
Ook gaf hij uitgebreid aan waarom de laatste beter was en welke chemische bestanddelen het bevatte.
Bovendien had het eerste product een aantal bijwerkingen en enkelen daarvan konden behoorlijke schade aanrichten in het lichaam.
Het nieuwe werkte veel beter en met minder risico.
Toen vroeg Rudi, of dat eerste product gebaseerd was op Pentaplurilax en het tweede op P-LAXY-693 ?
Jake schrok even en bevestigde het toen.
Ja, het was van Ziper.
Rudi wist genoeg.
Hij stelde Jake voor om even pas op de plaats te houden en daarna zou hij met een voorstel komen.
Hij drukte hem op het hart om nu nog niet te gaan uitbreiden.
Het voorstel dat hij zou gaan doen betekende in ieder geval continuïteit dus Jake hoefde zich geen zorgen te maken.
Ik zal Lynn meenemen naar onze volgende afspraak en zij kan dan heel goed uitleggen hoe het financiële plaatje er uit zal zien.
Vreni zal op korte termijn contact opnemen.
Na nog wat praten over andere aspecten vertrok Rudi, Jake met een warm gevoel achterlatend.
Overleg Rudi en Elcke.
Er waren inmiddels twee dagen verlopen en via via had Rudi gehoord dat het IPA bezig was met de voorbereiding van een artikel over agrimax, de kunstmest waarin de groeiversneller was toegepast.
Zelf had Rudi, toen er geruchten waren over dit product, meteen een onderzoek laten doen door een groot laboratorium in Hambrug.
Daar waren allemaal positieve resultaten uitgekomen zodat hij zich toen geen verdere zorgen maakte.
Inmiddels was gebleken dat het bedrijf in Hambrug bij veel onderzoeken, ook voor grote chemische concerns, zeer creatief was geweest met de uitslagen en afhankelijk van het doel de resultaten had aangepast.
Dit betrof ook onderzoeken ten behoeve van overheden.
Daarom had Rudi recent dezelfde testen laten doen bij een ander, kleiner en beslist betrouwbaar, laboratorium, de resultaten daarvan waren nog niet binnen.
De resultaten van de onderzoeken in Hambrug had hij bij zich en hij besloot open kaart te spelen met Elcke.
Het was nog een stukje rijden naar het IPO dus hij genoot in die tijd van rustgevende muziek waar hij sinds kort dol op was.
Het gaf hem vooral de gelegenheid om rustig rijdend na te denken over de situatie en zijn verdere plannen.
Zijn aankomst bij het IPO gaf, ondanks de afspraak, toch enige onrust.
Zij wisten wie hij was, wat hij deed en dat hij behoorlijke invloed had op datgene wat zij ook onderzochten.
De receptie had Elcke al geïnformeerd en zij kwam naar beneden om hem op te halen.
Terwijl zij naar de vergaderruimte liepen vertelde Elcke dat er nog een extra medewerker, Ava Pearson, bij de vergadering zou zijn; Rudi begreep dat wel en was tegelijkertijd blij met de aandacht en de serieuze aanpak.
In de deuropening stond Ava al te wachten.
Gereserveerd groette ze hem, hij beantwoordde dat met een zeker enthousiasme, een beetje onzeker reageerde ze daarop.
De drankjes werden mooi op tijd binnengebracht, een cappuccino voor Rudi, en Elcke begon, meteen met de deur in huis vallend, met de vraag waarom hij hier naartoe gekomen was.
Dit was eigenlijk de eerste keer dat hij bij hen op bezoek kwam.
Hij had dit verwacht en besloot, net als Elcke, direct “to-the-point” te komen.
Recent heb ik gehoord dat er problemen zouden zijn met de kunstmest van Broy.
Omdat ik veel met het bedrijf te maken heb, ook met anderen, ben ik niet blij met dit soort gebeurtenissen.
Daarom wilde ik dit met jullie overleggen voordat er zaken in de krant komen die niet kloppen.
Elcke nam het woord en vertelde dat zij een onderzoek hadden gedaan naar de beweringen en die leken te kloppen.
Maar het was erger.
Rudi, dit blijft wel onder ons anders is het gesprek nu afgelopen.
Rudi knikte.
Ava, vertel het maar.
Ze vertelde over haar onderzoeken, dat het inderdaad leek te kloppen maar bij een aantal bedrijven leek er niets aan de hand.
Maar zij accepteerde dat niet zomaar en vroeg door.
Toen kreeg ze de aanvullende informatie: de leverancier, Broy, leek ook op de hoogte van de feiten en vertelde dat het een kwestie van gewenning was en hij gaf hen een aantal doosjes met tabletten, elke dag een innemen was het recept.
De klachten leken te verdwijnen.
De telefoon van Rudi ging.
Een momentje, het kan belangrijk zijn.
Hij kijkt op het scherm en schrikt een klein beetje.
Vreni heeft ge-appt: de resultaten van het laboratorium zijn binnen en ik heb ze meteen naar je doorgestuurd.
Globaal vergeleken verschillen ze behoorlijk met die eerdere testen van Hambrug ! Groet.
Rudi legde de telefoon neer.
Hij dacht even na en zei toen.
Elcke, ik heb zojuist belangrijke informatie binnengekregen.
Onze afspraak was dat, wat er hier gezegd zou worden, dat het geheim blijft.
Is dat nog steeds zo ?
Elcke knikte.
Hier heb ik een aantal uitslagen van onderzoeken die ik heb laten doen bij Hambrug.
Ava wilde meteen wat zeggen maar Rudi vroeg haar nog even te wachten.
Zojuist heb ik andere uitslagen, van hetzelfde product, getest bij een absoluut betrouwbaar laboratorium.
Kijk maar naar de resultaten van beiden.
Jullie mogen ze noteren zonder bronvermelding en niet, met nadruk niet, kopiëren.
Elcke en Ava bestudeerden de verslagen en vergeleken beide uitslagen, die ongelijk waren, en probeerden in te schatten op welk deel van hun onderzoeken het betrekking had.
Elcke nam als eerste het woord.
Rudi, je bent behoorlijk open naar ons geweest en ik vraag me af wat je doel is.
Ik weet dat je een harde onderhandelaar bent en ook financier van bedrijven die wij in de picture hebben.
Rudi onderbrak het gesprek met de opmerking dat, door bepaalde gebeurtenissen, hij zijn eerdere manier van werken aan het herzien was.
Hij vertelde ook dat hij al een van de belasting ontwijk constructies ontmanteld had en dat er meer zou volgen.
Elcke leek overtuigd en knikte naar Ava die het gesprek moeiteloos overnam.
Rudi, wat wij elkaar hier samen vertellen blijft absoluut onder ons, hij knikte.
Ava vertelde wat zij gevonden had en ging daar ook uitgebreid op in.
Op een bepaald moment, tijdens dat verhaal, schrok Rudi duidelijk en trok wat wit weg.
Hij was duidelijk aangedaan.
Elcke keek toe hoe hij reageerde en het was haar duidelijk dat het voor hem menens was.
Toen ze klaar was en verteld had wat ze kwijt wilde zei ze dat ze van plan waren geweest om morgen een uitgebreide publicatie te doen, die stond al klaar, maar door de informatie van Rudi stelden ze het nog een week uit.
Dan konden ze nog wat aanvullend onderzoek doen en was de zaak compleet.
Tot aan de publicatie zou geen van allen enige ruchtbaarheid geven aan het besprokene.
Uiteraard werd er nog wat nagepraat.
Ondanks de ernst van de zaak verlieten ze elkaar met een oprecht gevoel van warmte en respect.
Rudi is terug thuis – aan het werk !
Binnen dacht hij nog even na over het overleg met IPA.
Het was duidelijk dat de zaak voor hen nog groter was dan hij al dacht, vandaar dat Elcke zo voorzichtig was.
Vreni vroeg hij om een gezamenlijke afspraak te regelen met Lynn, Tjark en Jake.
Het volgende wat hij deed was overleg met Lynn over de verdere stappen die hij nu ging ondernemen.
Lynn was zeer deskundig, ook op het gebied van de legale belasting ontwijking en de financiële constructies van bedrijven.
Rudi wilde de winsten in bedrijven houden waar de werknemers eigenlijk de winsten produceerden.
Tegelijkertijd moest hij natuurlijk wel zorgen voor voldoende financiële ruimte om te kunnen investeren.
Samen met Lynn kwam hij uiteindelijk tot een constructie die beide mogelijkheden, in voldoende mate, in zich had.
Rudi nam nu contact op met de Faleiden over de financiering van een aantal bedrijven waaronder Broy, Ziper en Rausch.
Hij gaf opdracht om daarvan de financiering in de komende twee maanden geleidelijk af te bouwen en ook de aandelen in diezelfde termijn van de hand te doen.
Toen deze eerste fase rond was nam hij contact op met Marit, ja ze was thuis en had tijd voor hem.
Blij dat ze thuis was nam hij zijn jaguar en reed het kleine stukje naar haar toe.
Hij was kennelijk sneller dan ze had verwacht want hij moest zelfs even aanbellen.
Rudi, kom binnen, ik had je totaal niet verwacht maar ik maak tijd voor je vrij, wat kom je me vertellen.
Oh, ik zie dat je geen bloemen bij je hebt, …… Grapje !
Hij was even verbaasd maar herstelde zich snel.
Hallo Marit !
Ja, we hadden afgesproken dat ik je af en toe, als mijn persoonlijke adviseur in moeilijke zaken, kon benaderen om tot goede oplossingen te komen.
Dus, ik hoop dat je met me mee wilt denken.
Natuurlijk Rudi, ik maak eerst een lekkere cappuccino voor je, natuurlijk met een knabbeltje !
Marit, financieel heb ik geen problemen, wel met wat je me vertelde.
Toen heb ik mijn huis weer uitwijk-vrij gemaakt en besloot om anders met bedrijven en financiering daarvan om te gaan.
Op de Faleiden heb ik nog meer uitwijk-holdings en ik heb het idee dat ik die heel goed kan gebruiken ten dienste van de nieuwe situatie.
Marit keek wat verbaasd, wilde hij zich nu al weer terugtrekken of was dit een slimme stap.
Ze besloot het nog even af te wachten en luisterde verder naar wat Rudi te zeggen had.
Hij ging verder.
De bedrijven die ik nu ga financieren krijgen een beter voorstel gebaseerd op een eerlijkere winstdeling.
Enthousiast ging hij verder en Marit begon het steeds beter te begrijpen.
Nee, hij was zich niet aan het terugtrekken, het was gewoon een slimme strategie.
Hoewel ze het niet helemaal eens was met bepaalde onderdelen begreep ze wel de samenhang en min of meer de noodzaak van deze behoorlijk slimme constructie.
Toen Rudi uitgepraat was vroeg hij haar of ze aan de meeting wilde deelnemen, die ging over de financiering van de bedrijven van Tjark en Jake.
Ja, ze ging mee, en zou de datum in haar agenda vastleggen.
Tjark en Jake worden enthousiast !
De vergadering begon een beetje gespannen.
Vooral voor Tjark met het bedrijf ICR en Jake met Sanno was het spannend vooral omdat zij niet wisten wat hen voor veranderingen te wachten stonden.
Maar, door Rudi werden ze weer gerustgesteld, hun bedrijven zouden gewoon, ongestoord, door kunnen draaien.
Rudi begon.
Tjark en Jake, jullie bedrijven hebben zich ontwikkeld, dank zij jullie inzet, tot bedrijven waar ook de werknemers deel hebben aan de winst en daardoor een enorme betrokkenheid hebben van de medewerkers met elkaar en met jullie.
Dat is ook te zien aan de resultaten die schitterend zijn en een voorbeeld voor anderen.
Nu geef ik het stokje over aan Lynn die het verder zal uitleggen.
Lynn begon.
Globaal zijn er twee mogelijkheden voor financiering resp. aandelen en leningen.
Leningen kosten permanent een percentage maar je blijft zelf de baas, bij aandelen krijg je geld en daarvoor in plaats wordt de geldgever (deels) mede-eigenaar en deelt mee in de winst.
Geldgevers zien je bedrijf vaak alleen als een manier om snel meer winst te maken.
Zodra ze genoeg geld in het bedrijf hebben gestopt worden ze van mede-eigenaar vanzelf diegene die beslist.
Dit kan leiden tot verkoop van bedrijf of bedrijfsonderdelen om snel veel winst te maken.
Ik ben nagegaan wat Rudi ongeveer zou wensen en wat daarvan de consequenties zijn voor het bedrijf.
Het voorstel van hem is als volgt.
In het bedrijf heb je een loonschaal waarin iedereen, ook de directeur, past.
Dit is bij jullie al ongeveer de situatie.
De aandelen vervallen (afgelost/betaald/opgekocht) en worden vervangen door leningen.
Rudi zorgt voor leningen onder normale, acceptabele voorwaarden en rente, zeker niet exorbitante !
Dat betekent dat jullie volledig eigenaar blijven en dat de winst ook binnen het bedrijf blijft.
Voor de winstverdeling geldt dat iedereen meedeelt in overeenstemming met het aantal tijdseenheden dat hij/zij in dienst was en voor elke tijdseenheid geldt voor iedereen hetzelfde bedrag.
Verder wordt eerst gezorgd voor een reservering om een heel jaar te kunnen uitzingen, daarna investeringen, aflossingen en winstuitkeringen.
Rudi deelt niet mee in de winst, je betaalt alleen rente, in de buurt van het officiële bancaire tarief, en als je wilt kun je aflossingen doen.
Ik wil voorstellen dat iedereen daarover nadenkt, graag commentaar en, indien gewenst, ook alternatieven die we dan in een volgend overleg kunnen doornemen.
Dan nu weer terug naar Rudi.
Marit, heb jij nog vragen of opmerkingen ?
Zeker !
Allereerst wil ik Rudi bedanken voor zijn positieve inzet om de winst dáár te leggen waar die ook gefabriceerd wordt.
Ik ben onder de indruk van de inhoud van het voorstel en, daarin wil ik stellig zijn, ook ik ga op deze wijze financieren, misschien ook jullie bedrijven meefinancieren, als Rudi mij daarvoor de ruimte geeft.
Aan iedereen wil ik op het hart drukken, denk er goed over na, alleen dan krijgen we het best mogelijke systeem voor elkaar.
Het leek of Rudi een klein traantje wegpinkte en je zag dat hij blij was met het resultaat tot zover.
Na nog een drankje en wat napraten werd de vergadering beëindigd en ging iedereen zijns weegs.
In de vergadering die een week later werd gehouden was men, na enkele kleine aanpassingen, unaniem van mening dat het, voor dat moment, de best mogelijke optie was om recht te doen aan allen die werken om een winstgevend product te maken.
IPA publiceert artikel Big-Pharma.
De courant van de IPA was inmiddels uitgebracht.
Het betreffende artikel, voorpagina, liet niets aan duidelijkheid te wensen over.
Reacties waren ongemeend fel, zowel van voor- als tegenstanders.
De werkwijze van Big-Pharma werd duidelijk aangegeven en liet zien dat van de geclaimde doelstellingen weinig meer over was.
Veel bedrijven in het farmaceutische segment hebben helaas winst als primaire doelstelling.
Dienstbaarheid aan de mens, waarvoor je uiteindelijk je producten maakt, is allang vergeten.
Datzelfde geldt ook voor andere sectoren, alleen de farmacie staat dichtbij de mens zelf ; gezond/ziek leven/dood.
De neiging om daar optimaal van te profiteren is zeer reëel en blijkt veelal uit de prijsstellingen omdat de zieke mens vaak veel over heeft voor de gezondheid, vooral als die in ernstige moeilijkheden verkeert.
Hierna gaan we in op een aantal aspecten die naar voren kwamen in de publicaties van de IPA.
Laboratoria.
Het laboratorium, groot en gerenommeerd, in Hambrug dat onderzoek deed naar de samples die Rudi ter beschikking stelde bleek niet bepaald betrouwbaar.
Op een of andere manier, ze hebben veel relaties, waren ze er achter gekomen waarvoor Rudi de resultaten van de testen wilde gebruiken.
Om te weten wat het belang was van het bedrijf, Broy, namen ze contact met hen op.
Voor Broy was het product van vitaal belang, vooral in een markt waar de concurrentie hevig was.
Door dat product, dat de groei en daarmee de oogst versnelde, verkregen zij een unieke positie op de markt waardoor de omzet enorm steeg en daarmee ook de winsten.
Hambrug sloot een akkoord (tegenprestatie) met Broy en vervolgens werd het middel, agrimax, officieel getest en de resultaten zodanig gemanipuleerd dat zij positief waren en Rudi geen enkele verdenking zou koesteren.
Uiteindelijk bleek dit laboratorium hetzelfde ook voor andere bedrijven, politici en overheden te doen. Betaalde hand- en spandiensten !!
Medicijnen.
Medicijnen zijn een belangrijk middel voor de gezondheid van mensen, ondersteuning bij pijnbestrijding en uiteindelijk ook palliatief.
Als zij goed werken kunnen zij de kwaliteit van het leven aanzienlijk verbeteren.
Dit maakt hen ook het doelwit van bedrijven die winst hoog in hun vaandel hebben staan ten koste van …..
Winst kun je op twee manieren maken resp. kortstondig snel grote winst of langdurig lagere winst.
Uiteraard alle variaties daartussen.
Ook kun je de keuze maken om een medicijn te ontwikkelen dat wel genezend werkt of een die niet geneest maar het lijden wel draagbaar maakt.
Ook hier zijn weer verschillende variaties mogelijk.
Andere, agressieve, manieren wil ik hier niet noemen maar die zijn er ook ! Sommige bedrijven (mensen!) deinzen nergens voor terug als het om geld gaat !
Het gaat dan niet meer eerlijkheid, emotie of empathie ! Alleen geld ….. geld …… geld……
Medicijn Validatie.
Om te zorgen dat medicijn, objectief, aan bepaalde kwaliteiten voldoen zijn uitgebreide testen vereist.
Daarvoor bestaan internationaal, vaak zeer complexe, procedures en het totaal aan testen kan een periode van jaren vereisen.
Ziper organiseerde dat perfect en liet de bekende en vermaarde prof. Vandergaag meedoen als boegbeeld van betrouwbaarheid.
In werkelijkheid betaalden ze al jaren voor de research die hij voor hen verrichte.
In ruil daarvoor leverde hij ook andere tegenprestaties zoals het begeleiden van de medicijn validatie, zodanig dat de resultaten voor Ziper gunstig zouden zijn.
Toch waren dit vrij onschuldige bijdragen, het echte werk werd gedaan door Claus Schulz in overleg met Tracy Twain.
Door het zorgvuldig verzamelen van DNA materiaal in de afgelopen jaren hadden zij een enorme database opgebouwd met gegevens.
Bovendien hadden ze ook het materiaal zelf bewaard, of laten bewaren, zodat ze het altijd konden gebruiken voor de fysieke testen.
Zodoende waren ze al vóór de validatie van start ging, aardig op de hoogte van mogelijke kanshebbers voor het nieuwe medicijn en met behulp van de groep indeling waren ze in staat om een zogenaamde random groep te creëren voor de testen na het eerste jaar.
De uiteindelijke resultaten waren dus voldoende positief om het medicijn op de markt te kunnen brengen.
Discriminatie.
Als er goed getest wordt dan komt er een percentage uit de test, het geneest, verzacht etc. bij een bepaalde groep mensen, die groep heeft er baat bij !
Is de groep groot genoeg dan kan het middel geaccepteerd worden voor medische toepassingen.
Het gevolg is dat de geneesmiddelen fabrikanten op dat moment genoeg omzet kunnen halen uit die ontwikkeling en vervolgens voor de rest van de groep geen inspanningen meer doen (kosten).
Het uiteindelijke resultaat is dat alleen een selecte groep behandeld wordt en resultaat heeft en de rest van de groep ook dat medicijn krijgt maar er geen baat bij heeft en mogelijk zelfs permanente schade.
Bekend daarbij zijn bijvoorbeeld de statines.
Dit is dus discriminatie, het onthouden van verbeteringen en/of genezing voor diegenen die niet tot die groep behoren terwijl zij gewoon, dat niet-werkende, misschien gevaarlijke medicijn voorgeschreven krijgen.
Bovendien, als dat medicijn dood of leven bepaalt, dan is er sprake van een niet-natuurlijke-selectie die gevolgen heeft voor volgende generaties.
Dan kan het zijn dat diegenen die in leven blijven niet noodzakelijkerwijs tot de sterkste groep behoren maar het alleen in dit geval met deze medicatie gered hebben.
Dat zou een degeneratie effect voor de toekomst betekenen.
Hoe pakken we het goed aan ???
Dubbelrol Chemie.
De chemische industrie, waarvan Pharma veelal onderdeel is, maakt veel producten voor verschillende toepassingen.
Soms is het zelfs zo dat er producten gemaakt worden die de gevolgen van andere producten uit het eigen bedrijf ongedaan maken of herstellen.
Dat kan het geval zijn bij verkeerd toegepaste medicijnen waarbij een ander medicijn de gevolgen daarvan kan herstellen, verbeteren of stoppen.
Maar het kan ook zijn dat bepaalde ruimhartig toegepaste bestrijdingsmiddelen de gezondheid van mensen negatief beïnvloedt.
In die situatie gaan financiële belangen en reputatie een grote rol spelen en komt het belang van diegene die daarvan slachtoffer is op een lagere plaats.
We hebben dat gezien bij Broy.
Dus, in het algemeen, en zeker ten dienst van de gezondheid, mag een bedrijf geen producten maken die tegengestelde doelen hebben want dan wordt het slachtoffer daarvan echt het slachtoffer.
Hoe gaat Rudi echt verder ??
Rudi is een echte expert op het gebied van geld.
Op de Faleiden heeft hij nog een tiental bedrijven en bedrijfjes die op de financiële markt opereren en met succes.
Hij heeft besloten dat hij die expertise volledig in stand houdt en tegelijkertijd uitsluitend bedrijven gaat financieren die fatsoenlijk met hun winst producerende medewerkers omgaan.
In feite betekent het dat de Faleiden voor hem de geldmachine is waardoor het geld beschikbaar komt voor de leningen aan zijn favorieten !
Met andere woorden : het geld uit de graaicultuur weghalen en verplaatsen naar de sector met de meer fatsoenlijke bedrijven.
Hoe meer bedrijven dit gaan doen, des te respectvoller we met elkaar omgaan.
Toen Rudi dit aan Marit vertelde was zij uiterst verbaasd en had even een beetje moeite met deze enigszins dubbele houding.
Maar naarmate ze er meer over nadacht kreeg ze ook meer sympathie voor de werkwijze van Rudi.
Eigenlijk was dit het beste van twee werelden !
Afsluiting.
Hier stopt het verhaal.
Mijn bedoeling was om een alternatief te beschrijven tegenover de egoïstische mensen, structuren en organisaties die niets nalaten om zichzelf te verrijken ten koste van anderen, veel anderen, heel veel anderen !!
Daarvoor wordt gebruik gemaakt van alle middelen die mogelijk zijn van de machtige invloed van pers en lobby tot en met dreigementen en verder.
Misschien kan dit bijdragen aan een stukje verbetering, een druppel die misschien iets moois start, een vlinder in de Amazone die door de beweging van zijn vleugels regen brengt rond de Sahara.
Ik wens u allen veel moois toe !
Structuur van geldgraaimachine ondermijnen.
Een onderneming heeft geld nodig.
Globaal twee manieren:
- Geld lenen
- Aandelen
Bij de bank betaal je rente, elke tijdseenheid weer.
Bij aandelen zeer riskant door graaien.
Uitleg:
Je krijgt geld in ruil voor aandelen. Bijvoorbeeld 1000 aandelen, 100 euro per aandeel.
Als het goed gaat betaal je per aandeel een stukje winst.
Maarrrrr ….. Als het goed gaat worden aandelen ook verhandeld en kan de prijs per aandeel sterk stijgen omdat de vraag (hebzucht/ziet meer geld) stijgt.
Als je nu het aandeel wilt aflossen betaal je niet het nominale bedrag maar het marktbedrag. Daarmee verdwijnt de winst naar de zakken van de aandeelhouders.
Geef een reactie