Meest recent: Onze Mooie Wereld (13)

Wie betalen de belastingen (1)


Het gaat goed !

Zoals inmiddels wel bekend zal zijn bij al diegenen die mijn verhalen lezen, die verhalen zijn steeds weer gebaseerd op ficties.
Ik ben niet iemand die allerlei details kan en wil onthouden en daarom verzin ik zelfs de meest saillante details.
Veel mensen vinden dat desondanks toch erg leuk.
Zo kort na de verkiezingstijd komen mooie aspecten naar voren, partijen winnen, partijen verliezen en dat geeft vanzelf iets om over te schrijven.
In feite creëert het leven dus zelf de verhalen over krachten en tegenkrachten !

——

Een prachtige dag.
Mensen gingen bijna fluitend en zingend naar hun werk bij het bedrijf “YZL” waarvan ik ook het mooie logo graag laat zien.

De corebusiness van het bedrijf lag voornamelijk op het vlak van apparatuur die gebouwd en samengesteld werd uit, zeg maar, staal en elektro.
Dat kon variëren van kleine apparaten die je op afstand kon besturen tot grote kranen met hun uiterst complexe besturing.
De medewerkers hadden het er enorm naar hun zin maar zonder dat ze het beseften verschenen er een paar wolkjes aan de horizon.
Het leek een incident maar wat later bleek het veel ernstige consequenties te hebben.
Maar, dat komt nog.
De directie ging naar het gebruikelijke overleg met de leiders van de financiële administratie.
Ook die hadden de wolkjes nog niet waargenomen.
Het zou waarschijnlijk ook nog wel even duren.

Rolf en Lies waren, om zo te zeggen, een uitstekend directie-duo, en ze namen hun zaken zeer serieus.
Het bedrijf groeide en zou, binnen niet al te lange tijd, weleens marktleider kunnen worden met hun zeer speciale producten.
De cijfers en grafieken lieten die tendens ook duidelijk zien.
Door de, ik zou haast zeggen explosieve, groei van het bedrijf namen niet alleen de winsten toe maar ook de kapitaalbehoefte als een nieuw project zich aandiende.
Tot nu toe was dat geen probleem maar het leek erop dat de banken niet bepaald zaten te springen om steeds grotere investeringen te doen.
Het moment kwam dichterbij dat investeerders dat zouden kunnen overnemen.
Het nadeel was wel dat die erg gefocusseerd waren op winst en minder of nauwelijks oog hadden en hebben voor de belangen van “YZL” zelf.
Omdat het bedrijf steeds groter werd en de organisatie complexer, besloten Rolf en Lies om een adviesbureau in de hand te nemen voor een eerste consult.

Een week later was het zover en kwam de adviseur, Paul, van het, als zeer betrouwbare en deskundige bureau “YE”, voor het eerste consult.
De oprichter van dit bureau had, een aantal jaren na het afsluiten van zijn studie economie, besloten om een eigen bedrijf te beginnen.
Hij was toen nog jong en gaf het de toch wel grappige naam:  “Young Executive”  ofwel  “YE”.
En, het sloeg aan, hij kreeg veel klanten.
Daarna de naam nog wijzigen was geen optie meer en het logo was inmiddels overal bekend geworden en het bedrijf was enorm gegroeid, hieronder volgt het.

Paul was een sympathieke medewerker en had meteen bij binnenkomst het vertrouwen gewonnen.
De toegestuurde informatie had hij zorgvuldig doorgenomen en had ook, administratief al wat mogelijkheden uitgewerkt.
In eerste instantie zag het er niet te moeilijk uit en de adviezen werden door Rolf en Lies enthousiast overgenomen, het werkte prima.

“YZL” deed het goed met die adviezen en maakte letterlijk enorme sprongen vooruit, ook financieel.
Maar, er verschenen meer wolkjes aan de hemel.
Nog steeds niet voor iedereen duidelijk zichtbaar, maar ze waren er wel.

Het regelmatige overleg met de inmiddels tot financial director gepromoveerde hoofd van die groeiende afdeling, Gerard, verliep ook steeds tot grote tevredenheid.
Totdat Lies, bij het doornemen van de stukken, een onbestemd gevoel kreeg.
Het was een gevoel, de administratie zag er op zich goed uit, maar toch was er iets wat zij, onbewust misschien, had waargenomen.
Ze sprak er verder niet over, ze wilde eerst duidelijkheid over dat wat ze mogelijk had waargenomen.
Avond na avond zat ze in de stukken te spitten.
Maar nee, ze kon nergens de hand op leggen.
De wolkjes kwamen dichterbij, maar nog niemand die ze echt waarnam.

Weer een week later zou er weer een overleg plaatsvinden met adviseur Paul.
Lies zorgde ervoor dat zij als eerste ter plaatse was, het waarom daarvan dat wist ze zelf ook niet maar ze was er.
Rolf kwam binnen, begroette haar op de gebruikelijke manier en nam alvast een cappuccino.
Gerard kwam ook binnen en kwam bij Lies aan de grote vergadertafel zitten.
Ze praatten wat over de laatste week, druk, eindejaar- cijfers enzovoort.
Toen kwam Paul binnen.
Rolf stond op, begroette hem en haalde een cappuccino voor hem.

De wolkjes werden wolken !
Lies wist genoeg !
Na de vergadering maakte Lies een afspraak met Gerard voor de dag daarop.

Wat is er aan de hand ??




















’s-Morgens

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *