Meest recent: Onze Mooie Wereld (13)

Onze Lieve Lars (3)


De scores !

Twee dagen later hadden we een afspraak bij het schoolbestuur.
Hierbij ging het ons niet om de leerlingen individueel maar om het totaalplaatje.
Hoe presteerden de leerlingen ten opzichte van de schoolregistratie, hun scores bij de proefwerken enzovoort.
Veelal kwamen daar verrassende conclusies uit en soms gingen de leerlingen naar een ander schoolsysteem.
De resultaten daar weer van waren vaak zeer positief.

We begonnen met een cappuccino en een knabbeltje en we lieten de resultaten zien van de afgelopen test.
Ja, het ging niet om goed of fout maar het betrof wel een test.
Om meer inzicht te krijgen in de kwaliteiten van de kinderen hadden we een groep kwaliteiten van alle kinderen, waar we deze toetsen uitgevoerd hadden, samen genomen en daar het gemiddelde, in grafiekvorm, van weergegeven.
Daarop projecteerden we, in een andere kleur, de behaalde resultaten van de leerlingen van deze school.
Het resultaat was verrassend !
Deze leerlingen bleken, onder anderen op creatief gebied, aanzienlijk bovengemiddeld te presteren.
Tegelijkertijd gaf het schoolbestuur aan dat de scores van de proefwerken lager waren dan het landelijk gemiddelde.

Gezien deze, mijns inziens, zeer positieve uitslag vroeg ik aan het schoolbestuur wat zij hiermee gingen doen.
Zij raakten door deze vraag enigszins in verlegenheid.
De rector gaf aan dat zij weinig speelruimte hadden omdat de ambtenaren van het ministerie bepaalden op welke wijze de beoordeling van de leerlingen moest plaatsvinden.
Hier bleek maar weer eens duidelijk dat je dat niet door die mensen moest laten beslissen, die zijn totaal ondeskundig op het gebied van de lokale en regionale verschillen en zij kunnen alleen met gemiddelden werken die dus, per definitie, voor niemand correct zijn.

Later, in de onderwijsbond, maakten Lars en Sam als onafscheidelijk duo, dankbaar gebruik van de kennis die zij hiermee hadden opgedaan.

Maar nu verder met het bestuur van de school.
Na al datgene wat ze gezien hadden waren ze langzamerhand overtuigd van het feit dat er iets mis moest zijn met het schoolsysteem.
Het was duidelijk nog steeds niet gebaseerd op het belang van de schoolgaande kinderen maar meer gericht op dat wat de maatschappij van hen verwachtte.
Was dat wel de maatschappij of waren dat ……..
Ja, inderdaad, de neo’s hadden daar bepaalde ideeën over die geen ruimte lieten voor echte mensen.
Bij hen ging het vooral om macht en geld.
Dit was nog een erfenis van de SWAAP-doctrine, een leer die vooral ging om het zodanig vormen van mensen dat zij gewillige slaven werden in dat onmenselijke systeem.

Met het schoolbestuur gingen we verder in overleg of ze de mogelijkheid hadden om ook de andere talenten van de leerlingen wat meer aandacht te geven.
Ook zij zagen hiervan gelukkig de zeer goede kanten in en besloten dat zoveel mogelijk aandacht te geven.
En ……… als eerste activiteit besloten we gezamenlijk om de kinderen een presentatie te laten geven, wij(!?) zouden de inhoud daarvan verder uitwerken.
Na nog een cappuccino en wat gezellig samenzijn wilden ze toch graag weten over het hoe en wat van de presentatie maar wij zeiden niets anders dan “… Komt Goed …”.
Over twee dagen moesten we weer naar de klas ……

—–

Het was weer zover.
In de klas zaten de jongeren druk met elkaar te praten over wat er nu ging gebeuren.
De computerschermen weer voor hun neus en Sam startte het programma.
Meteen werd een mooie grafiek zichtbaar met de gemiddelde waarde van de deelnemers en voor ieder zelf ook de eigen karakteristiek.
Natuurlijk was het niet meteen duidelijk maar na wat uitleg ging er al gauw een lampje branden en begrepen ze het.
Toen zagen ze, ook van elkaar, dat de een beter was met creatieve zaken, een ander weer met rekenen of met taal en de volgende met het uitdenken van iets.
En zo waren er nog veel meer factoren.
Ademloos keken ze er naar.
Ja, ……… het klopte wel ongeveer wat ze zagen.

Lars en Sam keken een beetje rond en toen het wat rustiger geworden was kwam de grote vraag ………
“Wie van jullie is het BESTE in de klas van allemaal” ?
Er werd prompt geschoven met de stoelen en iedereen begon steeds meer naar anderen …… een ander …… te kijken.
Lars zag dat gebeuren.
“Kijk goed naar de grafieken, wie scoort het hoogst” ?
Er leek wat duidelijkheid te komen, de leerlingen begonnen het te snappen, ze begonnen te begrijpen waar de les over ging.

Opeens, een van hen, een kreet, “We zijn allemaal het best” !
En toen iedereen, “Ja, we zijn allemaal het best” !
Ze snapten het opeens allemaal.
Het werd duidelijk, iedereen is het best op het eigen gebied en samen zijn we het allerbest !
Zo is het en niet anders.

Sam was helemaal in zijn sas, de leerlingen begrepen het maar al te goed.
Hij vertelde hen over de afspraak met het schoolbestuur.
Over de presentatie die de leerlingen mochten geven.
Ze werden enthousiast.
Dus, het huiswerk is, nadenken over wat je gaat doen voor die gezamenlijke presentatie met je eigen sterke punten.
Het wordt een presentatie van maximaal een uur.
Als het goed gaat mogen ook de ouders daarvan genieten.
Denk erom, ieder alleen met de eigen sterke punten, dus kijk goed op de computer wat je zelf ingevuld hebt !
En maak daar iets moois van !
Volgende week gaan we samen overleggen.

De leerlingen waren vol van enthousiasme en dat beloofde wat.

Wij zijn benieuwd !





Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *