Druk !
Na mijn geslaagd binnenkomst in het hotel genoot ik van de drukte bij de receptie.
Chauffeurs en ander personeel liepen rond met koffers en tassen om vervolgens de suites voor hun opdrachtgevers een beetje bewoonbaar te maken.
Ja, er komt veel bij kijken !
Ik liep met mijn kleine koffertje en aktetas naar mijn kamer om te kijken of er nog iets moest gebeuren.
Voor mij was het prima, er stond een bos verse bloemen op de salontafel en een schaaltje met wat knabbeltjes.
Ook een tv en koffie/thee voorziening was aanwezig en een grote verzameling, toch wel lekkere, drankjes in de koelkast.
Het was compleet.
Gerustgesteld kon ik weer naar beneden en het duurde niet lang tot het signaal gegeven werd dat de lunch klaar stond.
… Caval, ga je mee, kom bij ons zitten.
Frederic was altijd al gezellig en vriendelijk.
… Dan kun je meteen kennis maken met Sidonia.
Kennelijk had hij het al eerder met nog twee anderen afgesproken want hij liep er rechtstreeks naartoe.
… Dit is Sidonia, dat is Mayer.
… Dan kunnen we gezellig samen eten en praten over wat er komen gaat.
Ik vond het natuurlijk wel prettig om uitgenodigd te worden want je komt daar uiteindelijk toch als een vreemde binnen.
Je kent weinig mensen en weet beslist niet op welke manier ze behandeld willen worden.
Maar dit, dat voelde ik, waren gezellige mensen, mensen naar mijn hart, “mensen-mensen” !
We zaten maar net toen gevraagd werd welke drankjes we wilden.
Zelf houd ik wel van een tappilsje maar ik vond dat hier minder op z’n plaats dus nam ik een sauvignon blanc.
Dat bleek goed te passen en meteen kwam ook een voorafje op basis van zalm en zelfs met een klein blaadje eetbaar goud.
Het zag er prachtig uit en smaakte superbe.
… Caval, wat doe jij hier ?
Het was een zeer directe vraag van Sidonia, paste ook goed bij hem.
… Oh, ik ben schrijver en houd me ook een beetje bezig met de politiek.
… Nu ben ik begonnen met een boek over, je raadt het nooit, over Newkill Island, daar komen jullie ook in voor.
… Gaan jullie daarmee akkoord ?
Natuurlijk was er maar één antwoord mogelijk, dat van de schrijver van deze fictie, dus van mij !
Mayer begon te vertellen over het doel van deze bijeenkomst op dit mooie eiland.
Vandaag, vanmiddag, zou er een soort overleg zijn waarbij de agenda van de daarop volgende drie dagen werd opgesteld.
Min of meer vast maar toch voldoende ruimte voor inbreng van alle deelnemers.
Ondertussen werden nog een aantal keren de meest prachtige en heerlijke voorafjes opgediend.
Allemaal heel klein maar stuk voor stuk kunstwerkjes !
Dat is heel wat anders dan die restaurants waarbij je na het voorafje al halfvol zit !
Nee, dit was continue genieten !
Mayer ging verder.
… In de uitnodiging stond het overleg van vanmiddag beschreven als inleiding.
… Morgen zou een terugblik gemaakt worden naar het verleden en de reden waarom wij opgestaan zijn.
… Overmorgen over de bereikte resultaten tot nu toe.
… En de laatste dag over toekomst en vooruitzichten.
Met Frederic en Sidonia was het prettig praten, zij keken ook uit naar de toekomst, HUN toekomst !
De lunch was langzamerhand te einde en ik stelde hen voor dat ik er vanmiddag niet bij hoefde te zijn, dat begrepen ze wel, waren ze ook helemaal mee eens.
Het diner leek me weer een prima gelegenheid voor het samenzijn.
Na het toetje gingen we, na uitgebreid groeten, ieder zijn eigen weg.
Ik had, voor deze middag, mijn plannetje al klaar.
Het club resort van Newkyll Island, waar we verbleven was prachtig, met mooie, goed onderhouden tuinen, zwembad enzovoort, maar ik wilde méér zien, ook een beetje geschiedenis, hoewel, het club resort zelf was ook een stuk geschiedenis.
Dus, ik charterde een fiets en ging op pad in het prachtige parkachtig aangelegde gebied.
De natuur was heerlijk, goed temperatuurtje, klein briesje en een heerlijk zonnetje.
Hier en daar kwam ik een huis tegen, schitterend, waarschijnlijk van een vermogende eigenaar.
Wat een mooi gebied !
Nog een stukje verder, ja, daar zag ik het museum.
Snel mijn fiets neergezet en een halfuurtje in het kleine museum rondgekeken, indrukwekkend !
Prachtige mozaïeken die uit verschillende tijden stammen, ik genoot van de kunst en het vakmanschap.
Ik heb toch nog iets kleins gekocht, als herinnering.
Nu weer op de fiets, verder.
Gelukkig is het eiland niet zo groot.
En ja, weer een stukje verder … turtles, zeeschildpadden !
Die heb ik nog nooit gezien, wat zijn ze groot !!
Ik kijk mijn ogen uit ! Nu naar de andere kant van het eiland, de oceaan zijde.
Om meer te zien, zet ik mijn fiets neer en loop door, richting het strand.
Iemand roept mij !
… Kijk uit, drassig, en aan strand mogelijk krokodillen !
Ik kijk extra uit maar voel me niet op mijn gemak en ga weer terug om te fietsen.
Terug in het hotel, nog nagenietend van de nieuwe ervaringen, zag ik Sidonia.
De voorbereidingen waren tot ieders tevredenheid verlopen en hij was benieuwd wat ik er morgen van zou vinden.
Tussen neus en lippen door vertelde hij dat ook ROROS en P.J. GORMAN aanwezig waren, belangrijke spelers in het financiële verkeer !
Ik ben benieuwd !
Geef een reactie