Druk !
Het is mooi weer.
De zon begint op te komen en de verschillende kleuren, mystiek omsloten door hier en daar mistflarden geven alles een sprookjesachtige aanblik.
Ja, het is een prachtig eiland en het wordt ook al heel lang bezocht door veel mensen die daar van hun rust gaan genieten.
In het hotel begint langzaamaan ook iedereen met de nodige werkzaamheden, maar het lijkt of er iets staat te gebeuren.
Er zijn geen gasten terwijl het seizoen al lang begonnen is.
Ook de terrassen zijn leeg.
De toevoerwegen naar het hotel zijn afgesloten en alleen bevoorrading wordt doorgelaten.
Ja, er moet iets aan de hand zijn.
Ik loop een beetje rond, ja, als schrijver van dit verhaal mag ik dat.
Verbaasd kijk ik in de lunchroom, nog nooit heb ik zoveel pracht gezien, werkelijk, ik kijk mijn ogen uit.
De mooiste versiering hangt aan de muren, de tafels zijn gedekt met het meest kostbare servies en bestek en ik vraag me af wat hier gaat gebeuren.
Een andere zaal, waarschijnlijk voor het diner, ziet er nog veel indrukwekkender uit en er hangen een aantal grote foto’s die vast een relatie hebben met mensen die hier gaan komen.
De kamers, suites, waar de gasten gaan verblijven, zijn voor mij niet toegankelijk, ik wordt daar met zachte hand de toegang ontzegd.
Dan kom ik in een presentatie ruimte.
Ook daar weer de fantastische inrichting, aan creativiteit is beslist geen gebrek.
Als ik het zo bekijk dan is er ruimte voor ongeveer twintig mensen, ik ben benieuwd.
Twintig mensen !
En het hele hotel is voor hen gereserveerd !
Dat moeten wel belangrijke en ook machtige mensen zijn !
Waarschijnlijk is er ook ruimte voor eventuele partners en misschien ook voor hun personeel en begeleiders maar dan nog, dit prachtige, grote en uiterst comfortabele hotel, uitsluitend voor hen !
Ja, ik ben benieuwd.
In de lobby wordt ook hard gewerkt maar het lijkt erop dat het belangrijkste al klaar is.
Veel obers, butlers enzovoort lopen er prachtig bij.
En, veel gouden versieringen op hun uniformen.
Buiten begon het ook al mooi te worden.
Tegen al te veel inkijk wordt, waar nodig, afscherming aangebracht zodat de gasten ongestoord van de prachtige parkachtige omgeving kunnen genieten.
Het is bijna elf uur als er signalen worden gegeven.
Er gaat iets gebeuren.
Ja, het personeel weet kennelijk al hoe het gaat lopen.
Bij de ingang staan ze al klaar.
Ook op de plek waar auto’s aankomen wordt gepost.
Verderop, aan de weg, zorgen een aantal prachtige bewakers dat de juiste auto’s worden doorgelaten.
Hoe het er nu binnen uitziet weet ik niet en nu mag ik ineens niet meer naar binnen.
Weer een signaal.
Nu komen er beveiligingsmensen en die nemen hun posities in.
Tsjonge jonge, ik ben helemaal onder de indruk van wat hier allemaal gebeurt.
En alles zeer precies en getimed.
Er moeten toch wel heel belangrijke mensen komen.
Nu is het afwachten.
—————–
Een kwartier later, ja, daar komt een auto naar de ingang.
De beveiliging is alert, maar alles gaat goed, zoals verwacht.
De chauffeur stapt uit, loopt om de auto heen en opent het portier.
Een wat oudere man, beslist van allure, stapt uit, even later gevolgd door een vrouw, mogelijk de echtgenote.
Samen lopen ze naar de hotel entree.
Dan rijdt de auto de garage in, onder het hotel.
Zo gaat het nog, ik meen zeventien keer, totdat iedereen binnen is.
Ik ga ook naar de ingang, en ja, controle.
Dat had ik kunnen verwachten !
Er wordt wat moeilijk gedaan, ik sta niet op de officiële gastenlijst.
Weer overleg !
Langzaam wordt ik een beetje ongeduldig.
Als het lang duurt kan ik ze er misschien ……… uitschrijven ?! — Grapje !
Vanuit de receptie klinkt ineens een bekende stem …
… Hee Caval !
… Kom binnen joh en drink een glaasje mee.
… Ahh Frederic, ja ik heb wat moeilijkheden met binnenkomen !
… Je bent net op tijd.
Met grote stappen komt Frederic naar de ingang en begint de bewakers toe te spreken.
Dat gaat heel snel.
Hij regelt onmiddellijk dat ik overal, eh, bijna overal toegang heb, behalve in alle privé vertrekken.
Even nog mijn ID-card laten zien en het is klaar.
Zelfs een eigen kamer krijg ik toegewezen !
Samen gaan we naar binnen en Frederic stelt me voor aan een aantal mensen die ik nog niet ken.
En vervolgens, een glaasje !
En …… niet zomaar een glaasje, de heerlijkste champagne die je kunt wensen.
We lopen verder rond en gaan naar de ruimte waar vergadert, overlegd, toegesproken enzovoort gaat worden.
Het moet wel een heel belangrijke gebeurtenis zijn en ik vraag het aan Frederic.
… Ja Caval, het is een belangrijke dag.
… Wij herinneren ons de eigenlijk ongewenste aankondigingen van de “Great Reset” indertijd door een aantal hobbyisten.
… De trieste gevolgen daarvan en de onbenulligheid waarmee alles plaatsvond schokte ons zeer en we besloten een nieuwe, betere start te maken.
… Veel van de grootsten en met de meeste invloed zijn hier vertegenwoordigd zoals bijvoorbeeld onder anderen het huis GOLDSCHILD en het huis ROTHFELLER.
… Maar je komt er vanzelf meer tegen.
… Geniet er van en vooral, leer ervan !
… Veel plezier.
Hij zwaaide nog even en verdween tussen de mensen.
Geef een reactie