Eerlijk duurt het langst – (5)

Positief !

In het vorige hoofdstuk hebben we onze titel “Eerlijk duurt het langst” even nader bekeken en het (b)leek niet helemaal te kloppen, maar we houden hem toch in stand.

Nu, ruim na het carnaval, komen er weer getallen op de media die aangeven dat er een forse toename is van het aantal positieven.
De president doet natuurlijk zijn uiterste best om angst aan te kweken zodat we weer gauw in een kunstmatige lockdown kunnen gaan met mondkapjes en 1,5 meter.

Ja natuurlijk is het zo dat, als het aantal mensen die zich aanmelden voor de pcr-test  toeneemt dan neemt ook het aantal positieven toe, dus feitelijk niets aan de hand !
Bovendien, iedereen weet inmiddels gelukkig dat een pcr-test beslist niet in staat is om een besmettelijkheid aan te geven en ook niet wat de oorzaak is, het zou bij wijze van spreken zomaar van een rhino virusje kunnen komen of een ander beestje waarvan we er altijd heel veel bij ons dragen, dus niets aan de hand !

Dus veel mensen kregen de nodige twijfels over de betrouwbaarheid van onze medicijn- mannen en vrouwen.
Steeds minder mensen lieten zich testen, zeker niet als ze zich goed voelden of ze op dat moment nog geen behoefte hadden aan extra vrije tijd.
Gelukkig is de medische wereld niet voor één gat te vangen.
Daar hebben ze het volgende op gevonden: “a-symptomatisch”, dat wil zoveel zeggen dat je een bepaalde besmetting kunt hebben maar niet de symptomen ervan waarneemt.
Toen ik een keer bij een medicijnman kwam zei ik dat ik me volkomen gezond voelde.
Hij reageerde meteen door die kreet te noemen en te zeggen dat ik best die ziekte kon hebben.
In dat soort situaties kan ik het nooit nalaten om daar een alternatief voorstel te doen, een beetje plagen.
Ja, ik voel me wel eens ziek maar dan herinner ik me weer die uitspraak van u en dan bedenk ik dat ik “a-symptomatisch” gezond ben.
Verwilderd keek hij mij aan maar hij kon daar niet echt goed op reageren want ja, dat kan natuurlijk ook !
Tevreden ging ik dan weer op pad.
Ik heb overigens een goede relatie met mijn medicijnman.  


Onze president heeft lang nagedacht over de gezondheid en veiligheid van de mensen in onze republiek.
Hij is daar natuurlijk bij uitstek voor geschikt, denkt hij, omdat hij daarover veel contact heeft met andere dictators en daarbij ook nog eens uiterst deskundig is.
Ook de kring van specialisten om hem heen, die hij dagelijks voedert, zorgen goed voor het regelmatig bijspijkeren van zijn kennis.
Wij mogen blij zijn met zo’n president hoewel hij natuurlijk, als goed dictator, weinig naar onze inbreng luistert.
Maar goed, alles heeft zijn voor en zijn tegen.

De afgelopen maand heeft hij in ons dorp, met 1,5 miljoen inwoners, weer een prachtige innovatie geïntroduceerd om de gezondheid te bevorderen.
Hij heeft aan zijn vrienden van het architectenbureau de opdracht gegeven om een nieuwe teststraat te ontwikkelen.
Dat kost natuurlijk wel wat, die architectenvrienden zijn veelal extra duur.
Dat moeten wij dan wel betalen en ondanks onze tegenwerpingen, waar hij toch nooit naar luistert, gaat het gewoon door.
Hij heeft niets gehoord en heeft vaak ook geen actieve herinnering, vooral als het hem niet uitkomt.
Maar, laten we eerst het plan eens nader bekijken.

Teststraat 4.3
Ja, er zijn eerdere versies geweest … en betaald ?
Het ontwerp van de teststraat ziet er groot, je kan wel zeggen kolossaal, uit.
Goed uitgewerkte tekeningen laten een enorm complexe architectuur zien, wel imposant.
Het ziet eruit als een echte straat, zelfs met twee 1,5-meter cafés en mogelijkheden om naar het toilet te gaan, met of zonder QR-pas.
Maar het echte unieke komt nog.
Het is ontwikkeld met het oog op een duurzame en breed inzetbare toekomst.
Dat betekent dat enkele straten, in het centrum van het dorp, moeten verdwijnen om plaats te maken van dit bijzondere en toekomst vaste project.
Daardoor wordt ook de bereikbaarheid ervan sterk vergroot en kan de drukte soepel afgehandeld worden.
Tijdens het winkelen kan men dan gemakkelijk even gebruik maken van de faciliteiten in deze “gezondheidsstraat”.
Onze president, en daarmee natuurlijk ook het presidium, staan zéér positief tegenover het project.

Nu nog even een uitleg van dit exorbitante project.
De straat is zodanig ingericht, eigenlijk als een soort plein, met diverse ingangen, elk met een bord erboven waarop aangegeven is voor welk beestje deze ingang is.
Door die ingangen kom je in een ruimte waar je je kunt desinfecteren volgens de richtlijnen.
Daarna kun je kiezen, of links, of rechts, afhankelijk van wat je wilt, pcr of vacci en uiteindelijk kom je via de bijbehorende uitgang weer buiten.

Iedereen was enthousiast.
Maar helaas, op het moment dat de contracten getekend zouden worden, zonder garantie natuurlijk, zoals het bij de pharma algemeen gebruik is, kwam de president verwilderd binnen.
Hij was er (eindelijk) achter gekomen dat de bekende pcr-testen geen betrouwbaar onderscheid konden maken tussen de verschillende beestjes en hun besmettelijkheid.
Het hele project werd onmiddellijk afgeblazen tot grote teleurstelling van zijn architectenvrienden.  

Ja, ook presidenten zijn mens en maken weleens fouten hoewel ze dat niet snel zullen toegeven, vooral niet in het openbaar.

Dit is een passend moment om, na die grote teleurstelling het hoofdstuk maar af te sluiten.

Tot de volgende ronde.