Patent criminaliteit

Allereerst,

Hallo, hier ben ik weer.
Misschien herkent u mij nog, de schrijver van ficties.
Ja, ik ben het, Caval, en momenteel geniet ik, zoals gewoonlijk, weer van een heerlijke cappuccino, waar ik dol op ben.

Vandaag ga ik het hebben over een heel creatief aspect van ons mensen.
Een aantal van ons is in staat om prachtige en nuttige zaken te bedenken waar de mensheid verder van kan genieten.
Iedereen heeft uiteraard verschillende talenten en dit zijn er ook een paar.

Kortgeleden kwam ik Wolfgang tegen, een grote vriend van mij.
We kunnen het goed met elkaar vinden en delen ook vaak onze ervaringen, veel goede maar soms ook erg vervelende.
Enthousiast kwam hij op me af, “Hallo Caval”.
“Hoi Wolfgang”, hoe is het ermee ?
Samen liepen we naar het café aan de overkant om een bakkie cappuccino te bestellen.
Toen we eenmaal zaten begon hij over een enorme vooruitgang te vertellen met betrekking tot het kweken van bepaalde soorten groente en fruit.
Daardoor konden de kwekers op een veel efficiëntere wijze de gewassen laten groeien waardoor de kosten aanzienlijk lager waren.
Hij hield niet op met vertellen over hun nieuwe patent en de invloed daarvan op de tuinbouw.
Ja, hun bedrijf, hun grote bedrijf, bracht steeds weer meer vooruitgang voor de gehele wereld.
Hij was er trots op en ook dat hij bij dat fantastische bedrijf mocht werken.
Wil je daar misschien eens een verhaal over schrijven, over mensen die zo bijzonder zijn en die bedrijven die zo goed zijn voor de vooruitgang en de evolutie weer een “boost” geven.
Uiteraard wist hij al lang dat ik ficties schreef dus hij snapte het wel.
Dit was weer een gezellige bijeenkomst met een van mijn grote vrienden.
Na nog wat gezellig napraten gingen we ieder weer onze eigen weg.

Thuis dacht ik nog wat na over talenten en de creativiteit van mensen.
Ja, de talenten van mensen, een hoofdstuk apart, daar moet ik nog eens goed over nadenken want ook daar is wel het een en ander mee aan de hand.
Ook als je kijkt naar het onderwijs, hoe daar al of niet rekening gehouden wordt met de talenten, maar oké, daar komt nog wel iets van.

Dat was toen een leuke ontmoeting maar vandaag heb ik een wat serieuzer contact met een andere bekende van mij, “Kobus”, van het advocatenbureau.
Hem kende ik ook al jaren en als ik advies nodig had dan kon ik altijd bij hem terecht.
Toen hij mij vandaag belde klonk er iets in zijn stem wat mij ongerust maakte, er was iets, maar ik kon het niet benoemen.
Ja, intuïtie kan soms signalen geven die pas later duidelijker worden, dus afwachten.
Een uurtje later kwam hij bij me.

“Hoi Caval”.
“Hallo Kobus”, kom binnen dan krijg je van mij een lekkere cappuccino.
We raakten, zoals gewoonlijk, weer heerlijk aan de praat over koetjes en kalfjes, over het weer, het hoax-klimaat en natuurlijk ook over de gif-trails in de lucht.
Maar, ik had niet voor niets, een intuïtieve ingeving gekregen dus nam ik het woord.
Dit soort zaken moet je niet negeren.
“Kobus”, het is leuk dat je me belde maar ik hoorde iets in je stem dat mij ongerust maakte.
Hoe is het, alles nog gezond ?
Hij keek mij aan, knipperde wat met zijn ogen en toen kwam het hoge woord er uit !
Ja “Caval”, je weet inmiddels van mij dat sommige zaken gevoelsmatig niet helemaal eerlijk verlopen.
De wetgeving gaat niet over eerlijk, ook niet over menselijk, ook niet over goed of fout, maar uitsluitend over REGELS.
Daar moeten wij als advocaten gewoon mee leven, er is geen andere keus.
Bovendien wordt daar tegenwoordig ook een beetje anders mee omgegaan, de regels veranderen soms nogal snel.
Ik zal het hele verhaal vertellen.

“Kobus” begon:
Enkele maanden geleden werd ik benaderd door een ontwikkelaar van kweektechnieken voor planten.
Daarmee konden kwekers efficiënter en zorgvuldiger werken.
Voor die methode werd octrooi aangevraagd en toegekend en daarmee was het eigendomsrecht veilig gesteld.
Maar, een groot bedrijf had hiervan gehoord en maakte contact met hen om te overleggen of zij dat octrooi over konden nemen.
Uiteraard wilde de ontwikkelaar dat niet omdat het voor henzelf uiterst rendabel zou zijn.
Zij schakelden mij in, ook bij de daarop volgende besprekingen.

In eerste instantie leek het een normaal overleg waarbij de voors- en tegens- over de tafel rolden.
Maar, het werd grimmiger toen het grote bedrijf merkte dat het octrooi niet zomaar overgedragen zou worden.
Op een bepaald moment werden ze zo boos dat er dreigementen kwamen.
Uiteraard bleef het kleine bedrijf bij het standpunt.
Toen ……… was de boosheid zo groot dat het grote bedrijf het volgende dreigement uitte:
     – “Jullie verkopen het aan ons of ………… ”
     – “Wij blijven net zolang procederen totdat jullie ……”
     – “Failliet zijn ! ………… Wij hebben geld zat”.

Er bleef voor het kleine inventieve bedrijf niets anders over en het octrooi werd, tegen een beslist veel te lage prijs, verkocht aan dat grote bedrijf
Daardoor kon het kleine bedrijf toen toch nog voortbestaan.
Hieruit bleek ook weer duidelijk over welke criminele faciliteiten de grote geldwolven kunnen beschikken.
De wet- en regelgeving is zodanig dat zij ongestraft hun gang kunnen gaan.
Het wordt hoog tijd dat aan dit soort faciliteiten paal en perk worden gesteld.



Ter Afsluiting :

Heb respect voor elkaar zonder te eisen dat de ander hetzelfde doet en denkt als jij.
Ieder heeft recht op een eigen leven.
Leef niet ten koste van een ander maar draag bij waar het mogelijk is !

Deel dit met liefde zolang je kunt.