De Bezorgde overheid !
Op een dag werd ik geconfronteerd met een situatie die ikzelf anderen niet zou willen aandoen.
Ik houd het verhaal kort maar probeer wel duidelijk te maken wat ik waarnam.
Bij ons in Zoetermeer is de WMO, net zoals in andere plaatsen, een godsgeschenk voor veel mensen.
Omdat deze mensen fysiek niet langer in staat zijn om bepaalde werkzaamheden uit te voeren is de WMO ontwikkeld en daardoor kunnen mensen langer een min of meer normaal leven leiden.
Deze WMO onderzoekt de toestand van mensen en bepaalt hoeveel uur ondersteuning zij nodig hebben en daarvoor komt dan een hulpverlener om die werkzaamheden te verrichten.
De betrokken mensen zijn daar erg blij mee en kunnen min of meer hun eigen leven in de samenleving leiden.
Anders gaat het leven als een glijdende schaal naar beneden.
Als er steeds minder hulp zou worden gegeven aan ouderen of mensen die minder of niet meer voor zichzelf kunnen zorgen dan zouden er grote groepen mensen ontstaan die geleidelijk vereenzamen en uiteindelijk sterven.
Dit laatste soort effecten is bijvoorbeeld in Japan heel bekend als Hikikomori.
Daar leven, volgens recente schattingen, ongeveer één miljoen mensen in zo’n laatste armzalige stadium.
Maar, zoals vaker bij onze overheid, gebeurt er weleens iets vreemds, ook in Zoetermeer.
Ik kwam mensen tegen die vertelden dat ze gehoord hadden dat de werkzaamheden beperkt zouden worden.
Nu hoor ik weleens vaker wat dus besteedde ik er nog niet zoveel aandacht aan totdat …………
Ja, inderdaad gebeurde er iets, de WMO bijdrage van mensen werd verhoogd.
Kan wel eens nodig zijn, vooral voor het nieuwe jaar.
Ik ben een redelijk denkend mens dus dan is dat te begrijpen ………
Maar, toen kwam de verrassing, van anderen hoorde ik dat de werkzaamheden bij hen opnieuw beoordeeld werden en daar bleek de tijd, die nodig zou zijn voor de werkzaamheden, niet meer de gebruikelijke 3 uur te zijn maar nu ineens beoordeeld te zijn op 2 uur en 3 minuten !!
Ja, vooral die 3 minuten, zo precies, wonderbaarlijk !
Ik vond dat gebeuren gewoon merkwaardig, ik hoorde het ook van meer mensen, vandaar dat ik hierover schrijf.
Daarom besloot ik al die zaken toch even op een rijtje te zetten.
Wat gebeurde er zo achter elkaar ?
– De WMO kosten voor de verzorgden werden verhoogd.
Dat was een bepaald percentage, dat kan weleens.
– Daarna werd een nieuwe beoordeling gemaakt van het aantal uren verzorging dat de verzorgde nodig zou hebben.
In het betreffende geval werd dat met 1/3 verminderd, terwijl de kosten niet met 1/3 werden verminderd !
Kennelijk was die nieuwe beoordeling nodig omdat de eerdere beoordeling mogelijk door een stel volkomen ondeskundige ambtenaren was gemaakt !
– Bovendien, als gevolg daarvan maakten diegenen die de zorg verleenden minder uren en kregen daardoor lagere inkomsten.
– En, zover ik heb kunnen nagaan, en zeker bij een aantal zorgverleners, is het matige uurloon ook niet extra verhoogd.
– Als zij dat wilden compenseren door meer klanten te helpen dan betekende dat extra reistijd en reiskosten die ze gecompenseerd zouden moeten hebben.
Dan te bedenken dat ze vaak al meerdere klanten hebben per dag en meer tijd nodig hebben voor reizen in plaats van te kunnen helpen.
Is dat overal zo ?
Veel gemeenten hebben de WMO standaard geregeld vanaf een bepaalde leeftijd en besteden geen geld aan extra ambtenaren om allerlei regels te verbijzonderen enzovoort.
Daar zijn ze mogelijk al veel eerder tot het besef gekomen dat je beoordeling, van wat dan ook, niet door ambtenaren moet laten doen maar door ter zake deskundigen die ook de nodige ervaring hebben opgedaan in die gebieden die zij moeten beoordelen.
Bovendien, als je ergens wijzigingen wilt aanbrengen, ga dan niet beginnen met fictieve argumenten maar benoem de werkelijke redenen.
Dus, als je wilt bezuinigen, noem dat dan ook zo en ga niet net doen alsof de verzorgingsnoodzaak ineens zomaar verminderd is, zonder dat de situatie van de klant daadwerkelijk ook maar iets veranderd is.
En, pas ook de prijs evenredig aan en laat het niet tot een graaicultuur verworden.
Afsluiting.
Heb respect voor elkaar zonder te eisen dat de ander hetzelfde doet en denkt als jij.
Ieder heeft recht op een eigen leven.
Leef niet ten koste van een ander maar draag bij waar het mogelijk is !
Maak er samen een mooie en liefdevolle menselijke samenleving van.
Deel dit met liefde zolang je kunt.